16.8.07

strange days

kent ge dat, zo met vanalles en nog wat bezig lopen en waardoor ge in één of andere bizarre twilight zone terechtkomt? zo één waar alles tegelijk vol en leeg aanvoelt. zo één waar ge content en triestig tegelijkertijd zijt? ewel, het is weer van dattum. no worries hoor peoples, zulke dingen gebeuren af en toe. en moeten blijkbaar gebeuren want zo slecht is het allemaal niet, hier in the twilight zone. maar dus daarmee dat het hier wat stillekens is. uit uw woorden geraken wanneer ge zweeft en botst, is nu eenmaal weinig evident. spijtig is dat eigenlijk. ge zoudt allemaal nog ne keer goed kunnen lachen. maar daarmee dus dat ik nog eens zeg: i'll be back, soener or leeter.

9.8.07

very strange

dit veelvraat weet al een tijdje niet wat eten. to-taal geen inspiratie. zodus, lieve lezer, verlicht mijn geest: wat schaft de pot bij jullie vandaag?

7.8.07

memories

whiiiii, zonet een verslagje gelezen bij bruno over zijn reizeke naar de states. meer heeft nen mens als mij niet nodig om met een memories overload te zitten. want ja, ik ben daar ook gepasseerd. allez, het is te zeggen, ik heb het monument waarvan sprake van ver gezien.

in die hete zomer van 1998 mochten we er dus niet bij omdat er een copkiller de streek onveilig aan het maken was... de mens in kwestie had op een paar dagen tijd een officer of vijf neergeknald. zodoende was der tijdens onzen roadtrip een gigantische klopjacht op gang gekomen -overal donkerblauwe helicopters met in koeien van letters FBI op, is het spectaculairste wat ik me herinner. of neen, die keer daar dus aan het four corners monument. toen een bende flikken per se onzen otto van naaldje tot draadje wilde doorzoeken, en intussen tijds een ak-47 op ons smoel gericht hielden. ja, die amerikanen, het is weldegelijk een apart ras.

update: ik was eigenlijk zelf een beetje nieuwsgierig geworden naar de afloop van heel diene cirque, en blijkt dat mijn verhaal hierboven niet helemaal klopt. zo er was niet één copkiller, maar waren ze met drie. voor het juiste verhaal: klik.

2.8.07

dorp

gent is toch soms zo een dorp. situatieschets: dit weekend beginnen de gebuurtenfeesten van de koninklijke dekenij heirnis. bij gebrek aan informatie op het internet passeerde ik gisteren bij meneer de deken voor een activiteitenbladje. de heirnis mag dan serieus opgewaardeerd zijn de laatste jaren, het is nog steeds een buurtje van arbeiders met volkscafés op elke hoek van het straat. als het iets zegt, deze hebben klinkende namen als: café monty, café maritime of café artevelde. het zijn stuk voor stuk cafés die er nog even triestig uitzien als in den tijd dat mijn pa in de karperstraat woonde. en dat is alweer een hele tijd geleden.

maar goed, stond ik daar dus bij het babbelgat van een deken die heel het program aan het overlopen was. ik stond nochtans met het programmabladje in mijn handen. stelt u zich niet te veel voor bij het bladje waarvan sprake, dat bestaat uit niet meer dan een paar aaneengeniete A4 papieren.

het belooft dolletjes te worden. voor een tuningshow (nen ottosjow) rept u zich vrijdag naar de karperstraat, hot dogs en hamburgers doorlopend te verkrijgen bij cafe maritime. zondag kunt u in cafe monty terecht voor een dansavond en mogelijkheid tot plaback. oh, en voor de geïnteresseerden, dit jaar zijn er geen optredens in de fabula rasa. dat café blijft zelfs gans de maand augustus dicht! niettemin, ambiance verzekerd voor alleman dit weekend in de heirnis. en mocht u geïnteresseerd zijn in mijn prol, een stel vriendinnekens en ikzelf staan zondag te blinken op de rommelmarkt.