29.6.07

josh

kijk, ik dacht zo, ik ga een weekje wachten om er over te berichten... dan ben ik wat gekalmeerd en kom ik misschien iets minder puberaal over. maar we moeten eerlijk zijn: intussen zijn we een dag of vijf verder en het gaat *niet* de goede richting uit.

zwaar in luv met josh, nog altijd helemaal jawel. heel den tijd mijmerend aan dat dik uur dat ik daar knal en pal vanvoor aan het podium stond te jumpen (en ja de gemiddelde leeftijd aldaar gevoelig de hoogte in stuwde). a silly basket case i am: heb ik een paar keer op punt gestaan om "JOSH, YOU'RE SO DAMN HOT" of iets dergerlijks te brullen. dat heb ik gelukkig niet gedurfd.

28.6.07

verjaardag

oei. er is hier precies een verjaardag in mineur in aantocht. ergens dit weekend ben ik er alweer een jaar op los aan het kriebelen -my god, die tijd gaat snel tegenwoordig. nooit gedacht dat er zo'n regelmaat in mijn postgedrag zou zijn. maar u heeft het ongetwijfeld al gemerkt, die regelmaat is sinds de verhuis iet of wat verdwenen.

en denk ik dan, heb ik misschien een beetje last van blogmoeheid? mezelf kennende zal het wel weer een of andere periode zijn. want als ik er even over nadenk, beschouw ik het hele bloggebeuren nog altijd als een superfijne aanvulling op ons sociaal leven. alleen is het zo dat ik niet altijd even graag achter een computer toef. en dat ik wegens omstandigheid al meer dan genoeg achter diezelfde computer zit... en ook beste mensen, voelt dat het hoofd van me weer eens tegelijk vol en leeg aan. het is maar dat u het weet.

22.6.07

redelijk confronterend

eergisteren, het was heet en op weg naar huis dacht ik zo: awel, een fris pintje alvorens ik mijn 7km naar huis fiets, da's nog ne keer een gedacht zie. en zo kwam het dat ik me die avond op het overvolle terras van de marimain placeerde.

het toeval wil dat daar een meiske zat dat ik met vaaggeweg bekend leek. en ja hoor, ze zei -redelijk wijfelend- 'hey'. dus raakten wij aan de klap, zij-ik-haar vriendinneke. het bleken studenten te zijn, een categorie des menschen waar ik me nog altijd verwant mee voel. of beter, voelde. niet dat ze niet sympathiek waren of zo, dat zeker niet. neen, de confrontatie met een verschillend tijdsbesef en het gevoel van ouder worden, welja.

groot was de verbijstering bij de twee dames toen ik kwam te vertellen dat mijn lief en ik goh ja, toch al een goeie zeven jaar samen zijn, en dat we een ons huis gekocht hebben. zij daarentegen spraken in termen van "en mijn lief en ik zijn al kweetniehoelang samen, vier maanden al jong". ook was het redelijk confronterend om te horen dat zij sinds 2005 aan den unief studeren -ik ben afgestudeerd in 2002. shit jong, the times they are definitely changing.

21.6.07

oh neen!

het vuil geebeetje gaat toe! nu ja, ik kwam er zelden wegens genoeg andere winkels dichterbij -zoals daar zijn: het klein geebeetje en dé geebee. en bovenal wegens een zekere voorliefde voor de colruyt. maar zo erg voor al dat personeel. de madammen zien er dan wel iet of wat afgeleefd uit, ze zijn véél vriendelijker dan in het klein geebeetje of den aldi even verderop. en er gebeurt wel altijd iets: zatte, luidruchtige mensen aan de kassa, weerspannige dieven die afgevoerd worden,.... u begrijpt, het is een monument dat verdwijnt daar aan de dampuurt.

20.6.07

josh, i luuuuuuuuuvvvvvvvv joe!!!!!

euhm ja, mijn gedacht toen ik nummerke vier van de nieuwe qotsa hoorde.

13.6.07

meeloper

toch raar hoe lang het soms duurt eer je dé stap zet. twee maand geleden verkondigde ik hier niet zonder trots dat ik mijn start2run lessen in de reeks van 0 tot 5 km uitgelopen had. en toen -noem het gerust typisch- was het gedaan met de leute. nu ja, der zat wel zoiets als een verhuis tussen... en nog zo een paar gigantische excuses.

maar gisteren ben ik er dus -na twee weken getalm- terug ingevlogen. te weten bij les 15 van diezelfde reeks. het lukte wonderwel. alleen deze mental note aan mezelf: het is overal vals plat in melle. als dat drafje plots zowaar op 'echt lopen' begint te lijken, onthoud dan dat ge weer naar boven moet...

11.6.07

*zucht*

zijn daar nog mensen die zich vandaag niet bepaald goed voelen bij het land waarin ze vandaag wakker geworden zijn? belgië is een democratie, ja. ik mag dan al rood-groen gezind zijn, ik sta open en ben op sommige vlakken te vinden voor een andermans visie of die nu liberaal, vlaams of christen-democratisch is.

maar dat een oerconservatieve partij als de cd&v zo overweldigend wint onder het mom van verandering, gaat er bij mij niet in. we spreken van een cd&v die teert op boutades als de walen zijn de dom om te vlaamsch leren, en een ruziemaker als de crem als boegbeeld heeft. zo een partij vind ik overigens niet zo diepchristelijk. waarden? naastenliefde? respect? kunnen jullie mijn geest verlichten? ik heb er niet zo heel veel van gemerkt in de voorbije campagne.

en een lijst dedecker heeft zijn bestaansrecht ja. maar dat rechtse populisten winnen op de kap van progressief blauw en rood -en niet op de kap van die andere, wel heel rechtse populisten, begrijp ik ook niet. wat ik nog minder begrijp is waarom paars zo zwaar afgestraft moest worden. afstraffen, alleen het woord al. zijn de ministers stout geweest misschien?

het enige dat ik zie is dat we helemaal terug bij af zijn. maar dan wel helemaal. en dat ik mijn hart vasthoud voor gezever over ethische kwesties, oeverloos communautair gezwets en harde woorden in discussies over migranten. (mja, milieubeleid zal er wel niet aan te pas komen zeker?). ik had nooit gedacht dat ik het ooit met bart somers eens zou zijn, maar hij heeft gelijk: we gaan verhofstadt nog serieus missen.

8.6.07

thuis

deze ochtend gaat de bel. ik rep me naar beneden en zie mijn intussen bekende postbode staan. zegt die: "ah t.-tje, ge zijt thuis."

schitterend toch? wonen we nog maar een maand of wat in melle en spreekt de postbode me al bij mijn voornaam aan. in 't verkleinwoord dan nog. dat ik er zelfs een beetje opgefokt geworden van ben. zo wijs.

7.6.07

stemgerechtigde oost-vlamingen, graag even uwWWWWWWWWW AAAAAAAndacht voor...

... twee straffe madammen die hier al een tijdje in de doorklikken maar! sectie staan te blinken. als ik u meteen vertel dat het bijna jammer dat ze niet op dezelfde lijst staan, begrijpt u dat het echt kiezen is tussen die twee... nochtans ben ik nog altijd een hevige voorstander van groen! als onafhankelijke partij. poeh, kartelvorming -alleen het woord al. dit gezegd zijnde, me i present you -tatarara- aline maes voor de sp.a en meryem kaçar voor groen!.

aline kent u ongetwijfeld nog van de reclaam die hier voor gemeenteraadsverkiezingen in oktober stond. desondanks werd zij toen nét niet verkozen als gents gemeenteraadslid. wat ik u niet vertelde was dat zij wel benoemd werd tot ocmw-bestuurslid. allemaal goed en wel, maar aline zien we niet veel meer. zo hard werken jong! en die noeste arbeid (een dossiervreter!) levert haar nu een 5de én als opvolger verkiesbare plek op de oost-vlaamse lijst op. aline komt op voor: betaalbaar wonen, meer en betere kinderopvang en een beter leefmilieu.

ook meryems ervaring in het politieke leven is niet min. correct me if i'm wrong, maar deze madam is jarenlang senator (voor agalev) geweest, en zetelt sinds oktober voor groen! in de gentse gemeenteraad. meryem staat op de derde plaats op de oost-vlaamse kamerlijst en maakt aldus kans op een zetel in het parlement. zij staat voor groen, solidariteit en waarden.

en het beste van al is dat deze twee politica over een zeer mooie én informatieve website beschikken alwaar u op uw gemak hun visie en strijdpunten kunt nalezen. ik zei het al: het wordt moeilijk kiezen! allez, voor mij dan toch.

5.6.07

stokje

ewel ewel, dus gij peist dat ik ergens ceedee van take that liggen heb? 't is proper. neen jong, niets van dat... voor de goede verstaander: bij dit stokje wordt gevraagd naar de eerste single, elpee en ceedee. ofte, memories overload.

eerste single: ik herinner me niet dat ik ooit een single gekocht heb. zag daar zo het nut niet van in. nu nog niet eigenlijk.

mijn eerste affiche kan ik me wel zo voor de geest halen. we spreken anno 1984 en op het nos-journaal wordt de split van doe maar aangekondigd. grote paniek, zo mogelijk een nog groter drama. en gypsytje maar bleiten. daarop gaat de mama op zolder in haar oude joepies snuisteren tot zij een poster van dit illustere viertal vindt. de bewuste affiche heeft nog jaren boven mijn bed gehangen, dat is tot mijn gedwongen verhuis naar de zolderkamer (wegens geboorte korte en lange j.).

eerste elpee: michael jackson! thriller! we spreken anno 1985 en gypsy ontdekt haar eerste plaat. het is te zeggen, vindt haar eerste plaat in de collectie van de mama. omdat platen draaien te lastig was (lees: omdat ik met mijn fikken van de platendraaier moest blijven), wordt de plaat op cassette gezet. en dat cassetje zal zo ongeveer kapot gedraaid worden op mijn realistic recordertje -een spel dat ik die mooie tijd zowat overal meegezeulde (cfr. ipod vandaag). de plaat hield ik om naar de schoon prentjes te kijken... u kan zich voorstellen dat mijn fantasie serieus op hol sloeg bij die foto's van michael + bubbles + zijn leeuwtje.

oh en ik was zelfs zo nen die hard fan dat ik om nen t-shirt gezaagd heb. uiteindelijk kon de papa het niet meer aanhoren en heeft hij er eentje laten drukken op de markt van zelzate... om het compleet te maken, pikte ik af en toe de gigantische jaren '80 zonnebril van de stiefpa in. vergeet niet dat we toen midden in de playback rage zaten hé. ik ben er nog altijd van overtuigd dat ik de meest geloofwaardige mini-look-a-like van het westelijk halfrond was.

mijn eerste ceedee moet ik zo ongeveer in het eerste middelbaar gekocht hebben. wij hadden toen nog geen ceedeespeler in huis, maar toch was daar al die voorliefde voor een andere krullenman: lenny. tegen dat ik eindelijk een ceedeespeler bijeengespaard had, was ik al lang over lenny en zijn let-love-rule-and-god-is-wonderful-gezever heen en zat ik midden in mijn iets duurzamere jim-periode.

ahum. genoeg nostalgie. dit stokje geef ik graag door aan yab (omdat wij totaal niet compatibel volgens last.fm), pironik (omdat onze compatibiliteit daar 'super' is), en élise (simpelweg omdat ik geen flauw benul heb van haar muzieksmaak en wel benieuwd ben).

2.6.07

over overslag

nog eens over overslag, het dorpje dat wij passeren wanneer wij asperzen gaan eten. je keert terug met een halve indigestie en passeert eerst de hollandse helft, eens de hoek om sta je alweer in belgenland. en dat is elk jaar weer een ware confrontatie is met onze eigenste ruimtelijke ordening.

zag je nog net aan nederlandse zijde hoe alle gevels mooi afgemeten, en even hoog/diep op mekaar volgen, hoe de dakgoten van de kleine huizen gelijkvormig zijn. op de macadam valt werkelijk niets aan te merken. daar om de hoek is het eerste wat je ziet bord met jupiler op -één dat scheef hangt. het zijn plots allemaal huizen die schots en scheef nevenst mekaar staan. koterijen in overvloed. en de weg die wordt iets hobbeliger... ok ok ik overdrijf een beetje, maar toch is het elke keer weer genieten van die typische imperfectie.

1.6.07

vanavond

...gaan wij -lief, schuunma, schuunbroer en schuunzus- aspergen eten in overslag. à volonté nog wel. u kent het soort restaurants wel waar ze enkel seizoensmenu's serveren... ewel, daar kunt u ons vanavond vinden tussen de corsetwijven en de opgeklede landbouwers. tip: u herkent die laatsten aan hun rode wangen, ruitjeshemdjes en soms ook aan de bretellen. oh oh oh, wedden dat iemand met een indigestie terugkeert? weeral?