31.3.07

haar

pironik heeft plots en op den bots zijn haar afgeknipt! woehoew, en zelf dan nog. doet me denken aan die keer op kamp met de scouts. toen mijn vriendinnekens met de scheermachien van de leiders mijn haar afdeden. en hoe ik er toen uitzag als een ziek kindje, met al die kale plekken en plukskes haar. dat de leiders dan maar de restanten afgedaan hebben met een gilettemeske en mij uitlachten met die witte badmuts op mijn hoofd. tumorken was mijn bijnaam dat kamp -eeklose humor, ik kan er ook niet aan doen hé. redelijk onvergetelijk was ook de thuiskomst en mijn ma die bijna een toeval kreeg... ow the good old days.

30.3.07

gypsy squasht

...en hoe! u kon hier, hier en daar al lezen dat squash niet meteen behoort tot één van gypsy's aangeboren talenten... maar owee hozee. dat het hoog tijd is voor een update! naar aanleiding van gypsy-stopt-met-roken-en-verdikt-wegens-een-comateus-spijsverteringsstelsel, en ook wel als onderdeel van het befaamde "gypsy's-gevecht-met-de-zwaartekracht", gaat zij sinds een maand of drie op wekelijkse basis squashen met vriendin k.

u gelooft het nooit maar elke zaterdag, om 11u, sta ik mezelve tegenwoordig in het zweet te werken in zo'n doorschijnend geval waar iedereen u in volle glorie ziet -het 'kotje' gasten, niet den tenue. elke week, zonder mankeren, in het weekend én 's ochtends is dat. als we even abstractie maken van die keren dat ik daar met een half exploderend hoofd stond, zou ik al dat regelmatig gesquash tot het beste en allerleukste durven rekenen dat mij de laatste tijd overkomt. allez ja, op sportief vlak hé.

elke keer weer is het zwoegen en zweten, en zijn k.&ikzelf zwaar fier op onzelve, lopen we zelfs een beetje te stoefen over al die geflipte ballekens, en eindigen we steevast bij een discussie over de ongelooflijke 'progressie' die we al gemaakt hebben... ha, niemand die ons moet komen zeggen dat wij grenzen verleggen of dat we goed bezig zijn. owla waarmee ik niet gezegd heb evy's bemoedigende woorden niet meer van doen heb bij mijn meeloperschap hé.

om de spanning er wat in te houden en het competitiebeest in ons los te maken, hebben squashpartner k. en ikzelf een hoogst origineel systeem op poten gesteld, nl. the one and only squash-squaarkuaart. hiermee kunnen we precies bijhouden wie nu eigenlijk de beste van ons twee is. het is vree ingewikkeld: de eerste met een volle squash-squaarkuaart is de winnares en krijgt een cadeau van de verliezer. kijkt daar eens: vertrouwen in mijn kunnen. waar squash niet allemaal goed voor is seg.

29.3.07

gypsy leest

volgens mijn berekeningen heb ik exact, allez ja ik gok maar iets eigenlijk, nog een jaar of drie nodig om deze turf uit te krijgen... dat is als ik op dit gezapige tempo blijf doorlezen, en alleen op de zotste momenten eerst kleine gaatjes tijd vind.

1300 én pagina's oorlog, historische achtergrond, politieke zever en vooral miserie... neen, dat leest niet bepaald vlotjes. kom, we zijn toch al van afganistan tot in iran geraakt. mr. fisks reisschema ken ik niet, maar naar ik vermoed zullen nog aan bod komen: irak, pakistan, egypte, sinaï woestijnen, palestijnse gebieden, libanon, syrië, golan vlaktes, gaza stroken, en hup nog eens terug naar afghanistan en irak. en dan zullen we het zo ongeveer wel allemaal gehad hebben?

26.3.07

de vlaamsche leeuwen

allez, wat voor een paardengedacht is dat nu weer? niet dat voetbal mij ongelooflijk veel kan deren, maar serieus, onze megapoule aan talent nog eens opsplitsen? de vlaamse leeuwen in plek van de rode duivels. filip, you must be kidding us.

23.3.07

vraagje

in de schemerzone tussen droom en werkelijkheid moet ik vannacht de herhaling van man bijt hond meegemaakt hebben. en daar zat een item tussen over de kunst van het playbacken. het kan goed zijn dat ik me vanalles inbeeld, maar sta me toe me af te vragen: wat de fuk was dat?

een willy sommers-wannabee lichtte voor ons de 'microfoontechniek' van het playbacken toe. die is niet gemakkelijk hoor: bij een galm moet je de micro een beetje verder van uw mond houden, en bij een climax weer terug dichter brengen. allez, zo heeft deze simpele ziel het toch begrepen. verder liet hij verstaan dat het niet iedereen gegeven is, zo'n microtechniek. "sommige beevee's durven zelfs hun micro pal voor de mond te houden én dan nog heel den tijd ook", zei deze willy op een ietwat verontwaardigde toon.

ook de geportretteerde dame leek wel heel haar geluk te puren uit deze hobby, de edele kunst van het playbacken. vooral de talloze reacties op haar uitmuntende performances deden klaarblijkelijk deugd. haar doorgaans hoogbejaarde publiek komt haar al eens zeggen 'wat een schone stem ze niet heeft' en 'hoe schoon ze wel niet kan zingen'. voor de slechte verstaander voegde ze daar wel aan toe dat "natuurlijk niet iedereen het concept pleejbakken kent hé". ah ja!

enfin, heel dit relaas deed nogal in de gloria-achtig aan. chance dat ik half in slaap lag, want anders had ik vast en zeker zitten gieren van 't lachen met die mensen. slappe lach en al, foei. maar mijn vraag dus, heeft dat iemand gezien? was dat echt zo hallucinant? en wat was de aanleiding van dat stukje eigenlijk?

22.3.07

bleitmuil

de beelden van de massale trouwpartij gisteren in sint-niklaas. en dan vooral die met allemaal contente mensen, collectieve knuffels, liefde, kussen. de overduidelijke overdosis aan goede wil en hoop die van het scherm spettert. meer heeft gypsy soms niet nodig om haar ogen uit te bleiten. vanavond maar beter niet naar dit program kijken.

21.3.07

twilight zone

gisteren, het laatavond journaal op één. zegt jan balliauw op zijn eigenste, onnavolgbare wijze: "de belgische rockgroep absynthe minded heeft een nieuwe cd en stelde deze vanavond voor in de gentse vooruit". volgde daarop een stukje van het optreden en wat blablabla met zanger bert ostyn.

TOINK?

was me dat een déjà entendu en déjà vu van formaat. ok, ik lag al helemaal weg te doezelen, maar ola! wacht even. rewind. wat was dat dan? stond ik die tweede maart in de vooruit een beetje te hallucineren? betrof het een cd voorstelling in de twilight zone? of was het misschien een releaseparty in outer space?

mijn bescheiden mening: het is toch al ver gekomen dat ze bij de vrt...

1/goed een halve maand later dan die andere media komen aanzetten met het bericht dat absynthe minded een nieuwe cd uit heeft... 2/de echte releaseparty missen en dan maar één een halve maand na dato verzinnen... 3/het verschil niet (willen) kennen tussen de vooruit in gent en welke andere zaal deze op het filmpje ook moge zijn -als ze er al niet één of ander archiefbeeld tegen gekletst hebben natuurlijk.

nu nog beter, zwieren ze de beelden van deze blunder op tinternet. die rooie lampekes, dat zwart t-shirtje, dat stakketsel... da's aan geen kanten de vooruit, of bert ostyn zoals ze der in de twilight zone uitzagen, die tweede maart.

19.3.07

de luxemburgtruuk

lag vanmorgen in de brievenbus: een envelop met twee toegangsticketten voor dit evenement. waarom we niet gewoon naar werchter trekken? omdat dat te duur is tiens, en te druk, en veel te veel van het goede op vier dagen tijd... een mens als ik doet zich van veel minder een overload op, dus neen dank je.

dan liever de luxemburgtruuk: da's veel goedkoper, veel minder volk. ok er komen heel wat minder groepen en er is maar één podium. maar dat resulteert dan weer in veel minder van het typische, eindeloze getsjol dat een festivalbezoek al eens lastig kan maken. en ik heb er goede hoop op dat ik josh nog ne keer van dichtbij ga kunnen zien.

niet onvermeldenswaardig is dat aan dit alles een tent aan te pas komt: hoera. poeh, hoor mij nu nog klagen dat we niet op reis gaan dit jaar.

17.3.07

strange

en plots zit je met vriendin m. amaretto's naar binnen te kappen als ware het limonade. zit je tope tegare in een heel ander universum waarin enkel nog iets bestaat als oeverloos getetter, en ja het binnenkappen van alco.

om uzelf de volgende dag af te vragen: hoe zijn we daar weer beland? en hey, whatever happened to waterkens? kind toch, kon ge der nu echt geen eentje tussendoor pakken?

16.3.07

geil

ons luka loopt geil en dat is niet bepaald een zicht. om nog maar te zwijgen van de akelige geluiden die momenteel uit de diepste krochten van dat beest opborrelen. en vraag ik me elke keer weer af: mag ik me ergeren of moet ik vooral compassie hebben?

15.3.07

it must be

lees i.'s post van gisteren er op na en u weet vrijwel feilloos wat er sinds een tweetal weken aan de hand is met gypsy.

dat ik daar zelf nog niet aan gedacht had jong. laten we de symptomen nog even recapituleren: twee weken geleden, meer bepaald op mijn verjaardag, helemaal out of the blue wakker geworden met een rasp van een keel. als gestopte roker (sinds exact vier maand en vier dagen jawel!) zeg ik dat dat mag ophouden, en wel nu en stante pede. werd week één nog overheerst door keelpijn en een koortserig gevoel, dan worden we in deze tweede vooral geambeteerd door een kop vol groen snot en ontstekingskes allerhande.

allemaal check-check-check, dus het kan niet anders meer: ook hier zit een geval met vogelgriep. weliswaar één die zich manifesteert in enorme pieken en dalen. momenteel zitten we in de sluimerfase: niet ziek genoeg om nemeer te functionneren, wel voldoende om niet helemaal in de haak te zijn. u kent het wel.

14.3.07

d-day

binnen een week of vijf is het zover, d-day ofte de start van de trek naar melle. en zoals het alomgekende en wijdverspreide spreekwoord zegt: "na de visioenen komt de stress". allez ja, stress... meer van die compleet ongestuurde en nutteloze angst-zweet-aanvalletjes van we moeten dan nog dit en dat; oeh en dat moet nog geregeld en dit nog in orde gebracht; oooh en wat gaan we hier mee doen -ola bots ik daar op een dilemma?

enfin, u snapt dit warrige plaatje wel. nee? ewel, laat ik het houden bij één overheersende gedachte/frustratie deze dagen: oooh, was ik maar een ietwat georganiseerd vrouwmens. op de voet gevolgd door een diepe wens, nl. waren we maar al verhuisd.

13.3.07

dat was alweer een tijdje geleden

bijna was ik vergeten hoe fantastisch het kan zijn uzelve een paar uurtjes onledig te houden met een boekske. het lag al een tijdje -correctie: een hele poos- op mijn nachtkastje te blinken, maar dit weekend geschiedde dan eindelijk. werd buiten in het zonnetje (!) en in sneltempo er doorgejaagd: a long way down van nick hornby. whiiii, wat een weekend zonder de computer vermag.

'in een sneltempo' want het was een alleraangenaamste nick hornby-mix die ik voorgeschoteld kreeg: alweer zeer ontroerende, grappige, treffende karakter- en situatieschetsen, en om de vijf botten een leuke verwijzing naar fijne airkes. qua ontspanningsliteratuur heerst nick hornby zwaar, als je het mij vraagt. als die referentie niet volstaat dan maar deze op de achterflap: "masterful...some of the finest writing -and some of the most outstanding characters- i've ever had the pleasure of reading", dixit johnny depp.

dankzij een stel heel lieve vriendinnen ligt er alweer vers gerief op de plank (merci merci merci!). toegegeven, het waren stuk voor stuk gehypete publicaticaties die op mijn verlanglijstje stonden. och whatever, ik ben der supercontent mee. het enige dat ik me wel afvraag, is wanneer ik dat stapeltje (en bij uitbreiding al die andere de boeken in de kast) ooit gelezen ga krijgen. tsss, en blinken dat ze doen!

12.3.07

meeloper

over mijn meeloper-schap heb ik goed (2x) en slecht nieuws (1x) te melden. het goede nieuws is dat ik niet opgeef. ha! de voorbije drie lessen -d.i. intervaltraining van tien-twaalf-twaalf, vijftien-vijftien en tien-twintig minuten- zijn gezwind uitgelopen. nog 2 keer evy te gaan, en dan zijn we klaar voor de vijf km. yiha!

gezwind is evenwel niet geheel het correcte woord. het slechte nieuws is immers dat mijn lijf precies een beetje mismaakt is (excuus lieve ouders van me, maar er is wel iets van aan). het is te zeggen: zo vanaf les numéro tien begon deze lol van dat lopen een ware marteling te worden. niet zozeer conditioneel, wel fysiek: pijn aan de linkerknie en heup -ik wist dat die plets aan veertig per uur me ooit duur te staan zou komen. en ook, met twee tantes, een vader en opa die voorzien zijn van heupprotheses zou er wel iets genetisch aan de hand kunnen zijn. oh en fan en zijn birminghamgeval maken dat plaatje natuurlijk compleet. niet dat de toestand van zijn en mijn heup veel met mekander van doen hebben...

fieuw, ik wijk helemaal af. mijn knie&heup in combinatie met dat start2run gedoe dus. wat ik wilde zeggen is dat ik mijn ding niet langer langs straat, op de macadam kan doen. no way dat ik nog op verharde ondergrond loop. zulks staat garant voor een pijn, gemank en een toch wel heel fout gevoel tijdens en achteraf.

dan maar nog een beetje goed nieuws er tegenaan kletsen. dankzij die zever hierboven ontdekt: de damvallei - een klein domein, uitgebaat door natuurpunt. het toerke rond de kreek is 1,8 km en ik loop/strompel er momenteel drie naeen uit: hoera! kijkt en zie uw ogen uit. het is waar wat ze op de site zeggen: in het echt is het nog schoner. en gypsy, die wordt helemaal content én melig van al die schoonheid zo dicht bij huis.

8.3.07

eigenlijk

vandaag doen we een simpele knip en plak. kijk normaal zou ik dat niet snel doen, maar onderstaand artikel (uit ds van 05/03) is eigentlijk en feitelijk verplichte literatuur. het biedt bovendien min of meer een antwoord op een vraag die ik al langer in mijn hoofd heb zitten, plus het licht een ergernis toe die ik al een tijdje gewaar word.

en eigenlijk hé, zaag ik met deze post de poten vanonder mijn eigen taalkundig kunnen... want ik geef het toe: eigenlijk worstel ik der zelf wel redelijk zwaar mee, met die (blijbaar volledig overbodige) stopwoordjes. zo is dat dus.

(dit straf tekstje is van de hand van ludo permentier, redacteur bij van dale.)

Woorden weten alles
,,Eigenlijk let ik op niks.'' (Bert Anciaux tijdens een fotosessie in De Rode Loper)

,,Ik eigenlijk. Jij eigenlijkt. Wij eigenlijken allemaal. Waar komt dat stopwoord toch vandaan?'' vraagt ons een lezer.Ik wil dus proberen te antwoorden. Ik bedoel, die lezer heeft feitelijk gelijk dat hij dat vraagt, ja? Dat moet gewoon kunnen, toch. Allez, het is best wel een heel erg interessante vraag en ik heb dan iets van: daar moet sowieso een antwoord op te geven zijn, of zo.Stopwoorden of stoplappen hebben we niet nodig. Aan de betekenis van een zin voegen ze weinig of niets toe.
Dat ze woekeren als onkruid, moet komen door een andere reden. Een stopwoord was aanvankelijk een woord dat een dichter nodig had om zijn versjes in een mooi ritmisch patroon te gieten. ,,De leeuw is eigenlijk iemand die bang is voor niemand.'' (De Schoolmeester, 1859). Van die functie is iets overgebleven: een stopwoord spreken we soms uit omwille van het ritme in een zin. ,,Werd ze kwaad? Dat kan ik begrijpen. Zoiets moet je ook niet dóén!''
Daarnaast geeft dit soort ,,stilistische bijwoorden'' een bepaalde kleur aan een zin.Het bekendste is dus. Volgens Van Dale betekent dat: ,,blijkens het voorgaande''. De redacteur die daar een voorbeeld bij mocht verzinnen, heeft destijds misbruik gemaakt van het woordenboek om rijke stinkers een neus te zetten: ,,een mondaine, dus dure, dus vervelende badplaats''.Vaak heeft dus die betekenis niet meer. Het woord geeft hooguit vorm aan een soort verwachte eensgezindheid tussen spreker en luisteraar: ,,Ze droeg weer die gele hoed, en dat vind ik dus een ramp van een kledingstuk.''Ook het bijwoord eigenlijk heeft een woordenboekbetekenis. Volgens Van Dale: ,,in de grond, in wezen''. Maar daar denken we niet aan als we een vraag stellen: ,,Wat zoek je daar eigenlijk?'' En evenmin in het antwoord: ,,Ik weet het eigenlijk niet.''
Stopwoorden zijn als griepbacillen, uitermate besmettelijk. Ze verspreiden zich door imitatiegedrag. Een heerschap dat er verstandig uitziet, gebruikt vaak het woord sowieso op de televisie. Je kunt er dan donder op zeggen dat het de volgende dagen ook op straat vaker te horen is. Deze modewoorden komen onverwachts, en trekken weer weg zonder een adres achter te laten. Wie gebruikt nog de stoplappen weet je wel?, in principe, effenaf, enfin? Modern zijn absoluut, een stuk(je), heel erg, iets van, ik bedoel, pakweg, of zo, of wat? en zeg maar.
Stoplappen zitten op een tekst als vliegenscheten op een beeldscherm. Op den duur zie je niet meer wat er staat. Wij hadden in onze middelbare school een leraar scheikunde die geen zin kon maken zonder daar een of meer dusjes in te plaatsen. ,,Als ik dus aan een proefbuis met zinkmetaal dus enkele druppels zoutzuuroplossing toevoeg, dan zal dat dus reageren...'' En wij maar afturven, in de hoop dat hij zijn dus-record zou verbeteren. Waar die les over ging, dat drong slechts vaag tot ons door.Scheikunde is dan ook nooit mijn vak geweest, eigenlijk.

7.3.07

het is eigenlijk uit zelfbescherming

om een lang verhaal kort te maken: gypsy heeft nogal wat neigingen tot verslaving, en de teevee is maar één zo'n gevarenzone. vandaar dat zij al een jaar of tien kabel pertinent weigert. zo ook die keer toen ze ging samenhokken met fan. het staat geboekstaaft als de eerste huiselijke ruzie, en ze woonden nog geeneens samen toen.

enfin. hoewel ze het allemaal als bucht beschouwt, durft zij dus al eens haar tijd te verdoen met kluchten als temptation island, buren, thuis (want ja, verder dan één en canvas reikt de kennis momenteel niet). oh jawel zelfs met het gruwelijke days of our lives -tijd verdoen welja, want hoe fuckin' traag gaat dat niet daar in salem? een tweede reden voor die halstarrige weigering, is de afstomping die binnen de kortste keren optreedt: programma's of reclames die ze nu hallucinant slecht en degoutant vindt, zal ze na een zeer korte incubatieperiode zonder meer slikken. zover zijn we mee.

al enkele jaren neemt de schoonmoeder (bij deze dank u zeer, v.) kwa-li-teit-series als lost, 24 (kiefer, i love you!!!) en nu ook heroes of azo iets op. af en toe sijpelt er dus wel wat binnen. en nu we nog niet helemaal afgestompt zijn, toch dit over de reclame van tegenwoordig. kreeg ik gisteren te horen "een wc-pot vertelt iets over uzelf!". een niet mis te verstane boodschap is dat: haal maar rap de verfrisser van X in huis, of ge zult helemaal versleten worden voor vuile taart! beste vrouwmens, als u er nu niets aan verandert, zullen u en uw smerige wc-pot gespreksonderwerp numéro uno zijn bij uw vrienden, kennissen, familie, buurt, parochie en omstreken. en dat willen we niet, toch?

en ik die dacht dat een wc-verfrisser niet meer was dan dat. zat ik er effe helemaal naast.

5.3.07

vandaag

het leuke aan vandaag is dat ik volledig het kind mag uithangen, het is tenslotte is *mijn* dag, de 5de maart. het fantastisch leuke aan deze week is dan weer dat die in het teken van 'food' staat, wat had u gedacht.

kijk maar: zaterdag jl. werden we nog ter gelegenheid van die andere jarige (nog eens proficiat, schvdr!) vergast op een waar feestmaal; gisteren trokken we met een paar vriendjes naar het alomgeprezen (en terecht!) aperto chiuso. met dank aan micel, katleen, grietnie en céline voor een superdeluxe, gezellige avond. niets wijzer dan een restaurant een beetje op stelten zetten met een slappe lach alhier en wat onnozelheden aldaar. dient ook gezegd dat wij dankzij deze poepies vanaf heden elke dag van die koffie-gelijk-op-restaurant kunnen drinken! wow! mijn dank is groot -en die van fan mogelijks nog groter. en ik voel me enorm verwend nu.

vanavond staat het eigenlijke feestmenu (fondue, dat kies ik altijd) met de mama en broers op het program. overmorgen doen we een kleine volksverhuizing naar één van mijn favoriete restaurants op de boerenbuiten, en wel voor de folklore en de gigalap aan vleesjes die je daar kunt krijgen. fieuw, als dat maar goed afloopt.

ow ja, en for the record, 28 ben ik geworden. shit maat, dat begint te tellen. en zeggen dat ik me nog altijd een meiske voel. gypsy, de 28-jarige vrouw. nee jong. echt niet.

update: na een ochtend gekrot hou ik het hier even voor bekeken. ik kruip in mijn bed! ziek: keelpijn, koppijn en een beetje koorts zelfs-dat moet van mijn 16de levensjaar geleden zijn. schoon begin is dat van mijn 28ste levensjaar... een oerkreet borrelt op: neeeejeeeuuuhhh, niet nu!!! soit, het kan alleen maar beter gaan nu?

4.3.07

meeloper

met trots kan ik meedelen dat ik zonet les 24 van de start2run reeks uitgelopen heb. als je weet dat die les bestaat uit 10minuten lopen -1minuut wandelen-20minuten (!) lopen, is dat wel redelijk fantastisch ja. gezien het feit dat ik nooit eerder meer dan 1km aan één stuk gelopen zelf, durf ik evy zelfs gelijk te geven: het is een mijlpaal, jawel! oh en dat het zotjes is, dat zou ik ook wel stellen.

misschien klinkt het wat overmoedig, maar ik vind dat ik een beetje van een 'echte' aan het worden ben. gypsy, de hardloopster, als dat niet klinkt gelijk een bel. alleen, zo'n spanneetje, daar ben ik absoluut niet klaar voor.