goddelijke combinés

men neme een serieuze brok tragiek, en voegt er een afgemeten scheut romantiek aan toe. vervolgens gooit men een stel steengoede acteurs en actrices bijeen, en smijt er een fantastische soundtrack tegenaan.

onlangs op de buis, en in relais op video gezien: eternal sunshine of the spotless mind, ofte één van de schoonste en meest verterende films al-ler-tijden (dank u, canvas!). dat de themesong everybody's gotta learn somehow van beck zich nu al geruime tijd in mijn hoofd genesteld heeft en van tijds daarboven afspeelt, neem ik er met graagte bij. is dat nu niet het triestigste en tegelijk mooiste liedje allertijden? (zie: de tekst, ik heb geen idee hoe ge hier muziek placeert).

ow en een ontboezeming: van mark ruffalo word ik bijwijlen helemaal puberaal. god knows why, het is nu niet bepaald nen george cloony hé. en hij heeft ne scheve mond, begot!

doordat...

... ik de neiging heb elke post met 'pffff' te beginnen

... ik het redelijk druk heb

... mijn denken in beslag genomen wordt door allerhande, niet vermeldenswaardige ditjes en datjes

... het leven tegenwoordig soms iets heeft van een gigantische weidse vlakte (wat mij compleet onrustig maakt maar ik verder niet over uitweiden wil)

...mijn hoofd door dit alles vol en leeg tegelijk aanvoelt (en er dan weinig zinnigs uitkomt)

...

is het hier de laatste week nogal stilletjes geweest. het is maar dat u het weet. u merkt wel weer als die situatie zich wijzigt. gene paniek, i'll be back. soener or leeter.

de competente belg

pfffff... we zijn der vet mee.

allemaal goed en wel dat wij de beste zijn, maar dat heeft zo zijn gevolgen hé mensen. liever wilde ik dat we iets minder competent waren, zodat we -of in dit geval: lief- niet langer naar het buitenland gestuurd zouden worden. kunnen ze dat zelf niet, die servers installeren, daar in spanje? ja want daar zit hij momenteel, mijn lief. espagna is uiteindelijk nog wel een meevaller, hoor. dan denk ik vooral aan lekkernijen die hij garantie mee zal importeren. ah ja, want dat is de deal. let it come, jamon iberico en van die zeemzoete jerez sherry. ow ja, en laat hem ook maar snel terugkomen.

lief verandert van gedacht!

weet u nog dat mijn lief zijn vespa verkopen zou? gedachten als dien vespa is oh zo mooi en ik heb er een soort van emotionele band mee ontwikkeld, moesten plots onderdoen voor dat spel is 'onpraktisch', en enge gedachten als 'ik kan het geld goed gebruiken', enzovoort.

hierop stroomden ongelovige reacties binnen als: fannimus? uw vespa? neen! waarom toch? no way! (en allerhande varianten). fetisjismen voor gemotoriseerde voertuigen zijn me redelijk vreemd, maar toch liet deze episode ook mij niet onberoerd, zo blijkt. er was een ietwat wrang gevoel komen opzetten, zo van 'allez, gaan we de praktische toer beginnen opgaan of wat? wij?

haha, niets van dat! lief is van gedacht veranderd! hoera! de mooie doch niet erg praktische vespa super blijft!

vraagje

in de categorie: moeder, waarom leven wij?

moeder, waarom eet ik zo graag?

ik geloof dat ik gisteren de eerder vermelde -2kilo er weer aangesmuld heb. dit dankzij een boefkick van formaat. en ook is het zo dat mijn spijsvertering precies in coma ligt. alle overbodige calorieën vliegen er dezer dagen genadeloos aan. maar dat ik dus veel te graag eet. naar het schijnt beginnen mijn ogen helemaal te blinken wanneer ik iets yummie tot mezelve neem. om u maar één idee te geven. goh ja, eens een levensgenieter, altijd een levensgenieter zeker?

gypsy, uw weekendplanner

mocht u nog geen plannen hebben voor dit weekend, dan kan ik u twee activiteiten warm aanbevelen. beiden zijn gratis en eentje is zelfs voor een heel, maar dan ook heel goed doel.

activiteit 1: gentblogt bestaat vandaag twee (!) jaar en wil dat met zoveel mogelijk mensen vieren. vanavond ben u bijgevolg zeer hartelijk welkom in café & companie. alle info vindt u alhier. gypsy verwacht u. en indien u niet voor haar komt, dan toch wel voor deze overheerlijke hapjes? (credits aan mevrouw de voorzitser voor het menu en aan joke voor omschrijvingen die toch wel iet of wat doen watertanden):

• Tortilliaanse impressie met gekruidenkaasde komkommer en ijsbergsla
• Gegrild stokbroodmomentum voorzien van een uitgebalanceerde look-, tomaten- en mozzarellamengeling
• Scampivrijage, gelookt, ge-olijfolied, gechilipeperd en gepijpajuind
• Taboulehonderonsje van paprika, pijpajuin, peterselie, tomaten en couscous voorzien van een olijfolie- en citroensaponderdompeling
• Afrodisiacum van stokbrood in de echt verenigd met ansjovis in een honing- en mascarponehuwelijk
• Exquisiete bladerdeegjes geplaveid met pesto- en chorizoduo’s, -trio’s en kwartetten
  Lamel van bladerdeeg met zuiderse rode pesto, zomerse feta en zonnige basilicum
  

activiteit 2: lees de boekentoren mee naar de overwinning van de monumentenstrijd! nu zondag wordt om 20u op campo santo de aftrap gegeven van een heuse leesmarathon. vervolgens verhuist het hele boeltje naar o.m. het Huis van Alijn, het SMAK, de centrale bib, enzovoort. de marathon wil men 24uur, tot aan de rechtstreekse uitzending van monumentenstrijd volhouden. doe mee en laat onze boekentoren zegevieren! voor meer uitleg en info begeef u alhier en aldaar.

te huur

sinds eergisteren hangt er een 'te huur' bordje voor *onzen* venster. vandaag komt er al drie man kijken: nen zwaren john, een alleenstaande mama en dan nog een madam die vriendelijk klonk aan de telefoon.

het zijn allicht mijn zakens niet, maar der moet en der zal in *ons* huis een fijn persoon komen wonen, of een fijn koppel met/zonder fijne kindertjes. het is dat ik er heel graag gewoond heb, in *ons* huis. en dat ik het ga missen, hier in sint-amandsberg. ow en niet te vergeten, dat ik wil dat mijn broerkes en mama fijne buren krijgen. ah ja, want zij blijven natuurlijk naast *ons* huis wonen...

zodus, bent u een fijn mens die op zoek is naar een fijn huis in het gentse? stuur dan als de bliksem een mailtje naar gypsyeyes1979@gmail.com!

we doen mee dit jaar! joepie!

elke keer is het weer van dattum, elke keer moet ik dat hoofd van me breken en elke keer opnieuw kom ik af met een teleurstellend resultaat. neen, dat laatste klopt niet helemaal. voor zijn 26ste verjaardag kreeg hij toch maar mooi ne sjieken vélo (maar niet zo sjiek als de mijnen), en onlangs (voor zijn 27ste b-day) mocht hij een ipod ontvangen.

mijn lieve fannimus is dus zo nen typische man waarvoor het weinig evident is om met een leuk en origineel cadeau op de proppen te komen. grote en gigantisch dure cadeaus, geen probleem. een kleine fijne attentie bedenken, ho maar. nu valentijn voor de deur staat, vermoed ik dat het niet bepaald de bedoeling is om, zoals bij zijn verjaardag, aan fondsenwerving te doen bij familie en vrienden. nen grote cadeau op valentijn is ten andere not done. ik ben al lang blij dat we dit jaar nog eens meedoen!

bij deze: wie heeft tips voor een klein, fijn, persoonlijk (!) cadeau? zijn bij mijn lief nooit een optie geweest: mooi scheergerief, eau de cologne, sieraden, pennen, kleren, en dat soort zaken. ben het intussen moe om af te komen met: fnac bon, cd, boxershort. ow en geen biermand of zo, dat krijgt hij al genoeg -of voorziet hij zichzelf in.

vandaag...

... ben ik precies drie maand gestopt met roken

... heb voor de eerste keer in mijn leven vier keer acht minuten aan één stuk gerend (met maar 1 à 2 minuten wandelpauze tussen!)

... heb ik vastgesteld dat ik circa twee van de vier extra rokers/eindejaarskilo's kwijt ben

... ben ik precies een beetje heel hard aan het stoefen op mezelf.

zen en de kunst van het fietsen in 't stad

vandaag was ik er heel even van overtuigd dat niemand me kon zien. helemaal onzichtbaar voelde ik me. op tien minuten tijd drie keer moeten gillen alsof uw leven ervan afhangt*, doet (ewel ja) een beetje vreemd aan. allez, ben ik dan toch een fijne spriet? nope. draag ik misschien een camouflagevest? neen gij. ga ik volledig op in het decor van het straatbeeld?

het moet zijn, want drie zondagschauffeurs zijn er op deze vrijdag in geslaagd me zo ongeveer van de baan te maaien. drie keer op tien minuten tijd: bravo. en dan heb ik het nog geeneens over mijn dagdagelijkse slalomroutine. ah ja, dankzij het occassioneel openvliegende portier, dubbelgeparkeerde bolide en onverwacht manoeuvre, mag ik met trots mededelen dat ik intussen getraind ben voor het kampioenschap in de slalom-op-vélo. ook wel genaamd het wijk-uit!-of-ge-doet-u-zere-spel! ggggrrrr het verkeer in ons contreien: je moet er toch soms heel hard zen voor zijn om er tegen te kunnen.

*het was eigenlijk veeleer vloeken voor dood.

het nawoord is rond

vanavond gaan we nog eens de culturele toer op! we trekken collectief en met zijn allen naar rond van het nawoord.

met zijn allen, dat is enerzijds mijn ma, schuunma en schuunzus; anderzijds de 'bende'. en dat is dan weer de troep meisjes waarmee ik studeerde. zo wijs, want het wordt een zeldzaamheid: iedereen topetegare tesaam. en dan nog wel op een activiteit die *niet* omschreven dient als aan-de-toog-hangen. nog wijzer en een beetje speciaal ook is dat één van onze toenmalige studiegenootjes -ons tdz- vanavond het beste van zichzelf zal geven op de planken.

omdat het nawoord aan een afscheidstoernee bezig is, maak ik graag wat reclame alhier. bent u vanavond in de buurt van gent? lijkt een gezellig avondje woord en muziek, gebracht door alleen maar vrouwen, u iets? rept uzelve dan tegen 20u naar de tinnenpot.

schmink: met en zonder

via de standaard, jawel!

dat was af en toe schrikken! en dan heb ik het niet over james blunt zijn draak van een triestig liedje. professionele schminkers mogen zich bij deze wel eens komen uitleven op mijn totje.

gypsy en de kracht van het kuisen

toen ik gisteren ons ramen stond te kuisen -i kid you not, wacht nog eens voor zij die het niet geloven: toen ik gisteren de ramen stond te KUISEN, bedacht ik me opeens vanalles en nog wat. duuzenden, zeg maar tientallen blogideetjes dwarrelden er op los... bij deze: het is waar wat sommigen zeggen, bloggen ordent uw gedachten! yiha! maar intussen ben ik zo goed als al die hersenkronkels vergeten.

wel herinner ik me dat ik het zou hebben over de ongelooflijk wijze rondleiding in de boekentoren, georganiseerd door deze sympathiekerds. en dat ook ik een oproep zou moeten lanceren. ola, de stemronde is al gepasseerd, zie ik nu. shame on me. kunt u allen dan misschien heel hard duimen dat de boekentoren het haalt? oei, en dat voor een sint-amandsbergse.... campo santo is ook nog in de running hé.

over wonen in sint-amandsberg gesproken. rechtover ons wonen twee bejaarde koppeltjes. de vrouwtjes zien we slechts heel sporadisch verschijnen vanachter hun respectieve gordijnen, de peetjes staan op regelmatige basis op inspectie aan de voordeur. de ene staat er altijd goedlachs te wezen, de ander vind je twee dorpels verder met een bakkes tot op de grond. wat ik me zo bedacht toen ik hen beiden tijdens het kuisen (!!) zag staan, is dit: ik hoop zo hard dat we mogen eindigen als dat vriendelijke koppel; en niet als een verbitterde, verschrompelde, triestige mens. een goeiendag bij tijd en stond, een knik van herkenning, jawel dat kan het verschil soms maken...

en zo ging het maar door en door in dat hoofdje van me. miljaar denk ik dan, who needs yoga e.d.m.? laten we gewoon vanaf nu met z'n allen de ruiten kuisen. peace, love and understanding verzekerd! of werkt de kracht van het ruitenkuisen niet bij iedereen op eenzelfde wijze?

lawijt

ziet u daar dat labeltje onderaan? neen, geen zwans vandaag, wel regelrecht AAAAAARRRRGGGHHHHH-nieuws. u weze gewaarschuwd.

waarover het gaat: ons buren.

neen, niet die aan de linkerkant, dat zijn de lieverdjes a.k.a. mijn broers en de mama -die morgen verjaart!!!! roepen jullie allemaal eventjes héél luid van happy birthday + aanverwante wensen in haar richting?

merci. maar ik doel dus op de buren ter rechterzijde. jawel u ziet het goed, daar staat een leeg pand. noem het met permissie van de buurvrouw een leegstaand krot. hoe kan ik dan een klaagzang inzetten over de buren aldaar? wel, dat krot wordt dezer dagen verbouwd/gerenoveerd. het zat er aan te komen hoor: na een goed half jaar luxe, i.e. de flinterdunne scheidingsmuur te moeten delen met *niemand*, heeft de nieuwe huisbaas beslist het spel te verbouwen. en daar hoort een drilboor bij. rather nerve wrecking, en ietwat deprimerend ook. we hebben het er al eerder over gehad: stressbestendig zijn we niet -geluidsbestendig evenmin blijkt nu.