wijs ze, zo nen deal met uzelf sluiten en dan halverwege vaststellen dat de deal een beetje contrair begint te doen. eergisteren -ik ben er nog niet goed van- trok ik naar da city. da's gent, sinds we in melle wonen. en de deal is dat ik die 8km bij droog weer met de vélo doe. zat ik dus ongeveer halverwege, aan het mottigste der mottigste viaducten van gent (moskouviaduct, alleen het woord al) en begint het toch ne keer te storten zeker? pfff dan komt ne mens ne keer van zijn gat.
anderzijds heeft die wolkbreuk me meer dan een natte broek opgeleverd. toen ik daar zo zielig stond te wezen onder een brug had ik in feite weinig meer te doen dan mijn gezelschap op hoogte te brengen -een beetje compassie uitlokken, ah ja. and it worked! een sms van vriendin a. verzachtte het leed: "we waren net aan u aan het denken, we trakteren u subiet een lekkere warme irish coffee xx". is dat nu niet ongelooflijk lief?
2 opmerkingen:
wat is dat toch met die irish coffees? Misschien moet ik dat toch eens proberen
@patricia: in dit geval betekende een irish coffee vooral een bakje troost met een beetje extra -om warm van te worden ;-)
Een reactie posten