otto

wat bedoeld was als een klein onderhoud, is geworden: een groot onderhoud, vier nieuw banden, praktisch overal nieuw lampkens, veel olie, nieuw remblokken, remschijven, en nog een paar van die kostelijke dinges. neen, die voorziene 45euro volstond niet. de rekening was euhm ja, redelijk pijnlijk te noemen. we kunnen alleen blij zijn voor norbert dat hij ze goed verdiend heeft deze week.

maarrr, nu heb ik wel twee dagen schoon de marina kunnen uithangen met de broers hun johnmobiel. ik dacht niet dat ik het ooit zou meemaken in dit leven, maar wat een ongelooflijk zaligdoend gevoel ne mens kan krijgen van met een flitsend bakske rond te sjeezen. damned jong, schuilt daar dan toch een ottofetisjist in mij? bij deze: een ruil, broere? neen? niet geïnteresseerd in onze pas gepimpten golf?

vanavond

...gaan wij -lief, schuunma, schuunbroer en schuunzus- aspergen eten in overslag. à volonté nog wel. u kent het soort restaurants wel waar ze enkel seizoensmenu's serveren... ewel, daar kunt u ons vanavond vinden tussen de corsetwijven en de opgeklede landbouwers. tip: u herkent die laatsten aan hun rode wangen, ruitjeshemdjes en soms ook aan de bretellen. oh oh oh, wedden dat iemand met een indigestie terugkeert? weeral?

meme wachtebeke

meme wachtebeke wordt binnenkort 80 jaar. ter gelegenheid daarvan organiseert deze kranige dame een feestje -ha! vandaar die feestjesdrift! soit, hoewel ze me in januari reeds meldde dat ik in juni naar haar feest moest komen, kreeg ik vanochtend een schone invitatie.

en het was te verwachten: het wordt een barbecue met alles erop en eraan. der komt zelfs ne zanger zingen. meme wachtebeke haar grootste muzikale held is eddy wally, echt waar. de voice of europe was evenwel niet beschikbaar. of misschien weigerde hij dienst omdat een schermpke (via) niet tot de logistiek behoort van feestzaal den tejo in assenede? neen, geen eddy wally op mijn meme's feest. voor de 'onvergetelijke dansavond' zullen we het moeten stellen met eddy rich en elvire. oh my...

't lahaai

volgens het woordenboek dat mijn meme is, betekent 'het lahaai' zoveel als:

"uit moegte zodanig simpel zijn dat ge de slappe lach krijgt van het domste eerst"

en zeer onlangs hadden wij dus het lahaai. bij deze is het officieel: mijn ma en ik kunnen soms gigantische giecheltrutten zijn. voila, ik kan anderen maar beter voor zijn.

het nawoord is rond

vanavond gaan we nog eens de culturele toer op! we trekken collectief en met zijn allen naar rond van het nawoord.

met zijn allen, dat is enerzijds mijn ma, schuunma en schuunzus; anderzijds de 'bende'. en dat is dan weer de troep meisjes waarmee ik studeerde. zo wijs, want het wordt een zeldzaamheid: iedereen topetegare tesaam. en dan nog wel op een activiteit die *niet* omschreven dient als aan-de-toog-hangen. nog wijzer en een beetje speciaal ook is dat één van onze toenmalige studiegenootjes -ons tdz- vanavond het beste van zichzelf zal geven op de planken.

omdat het nawoord aan een afscheidstoernee bezig is, maak ik graag wat reclame alhier. bent u vanavond in de buurt van gent? lijkt een gezellig avondje woord en muziek, gebracht door alleen maar vrouwen, u iets? rept uzelve dan tegen 20u naar de tinnenpot.

poging tot zelfportret

oei, ik geloof dat ik een beetje aan het zeuren ben met het zelfportretstokje dat ik zonet van pierre toegeworpen kreeg... een portret is het zeer zeker, en gypsy, allez ja, gypsietje staat er op. so far so good. alleen vrees ik in de verkeerde categorie van portretten terecht gekomen te zijn. is dit niet veeleer een familieportret? die madam, beste lezers, dat is immers mijn mama.

't is één van mijn favoriete foto's allertijden, en veel schoner dan de mooiste foto die ik ooit van mezelf nam of zal kunnen nemen, daarmee. sinds het vorige boemerangsgewijs teruggekeerd is, durf ik stokjes voorlopig niet meer door te geven. dat ik zeer nieuwsgierig ben naar een foto van elkeen die hier in mijn blogroll staat, vermeld ik geheel toevallig hé.

sms nostalgie

moh ziet dat hier liggen, zo wijs: een stokse op mijn erf! ewel pironik, ik zal eens zien wat er in mijn vooroorlogs geval-met-krak-in-scherm te rapen valt. oei, het zijn precies allemaal frullekes die allicht leuker/grappiger/cooler/whatever waren op het moment zelve. zo in de zin van: "ge had er eigenlijk zelf moeten bij zijn". maar wat gevraagd wordt, dat draaien wij. ziehier dus een selectie van berichtjes die ik al enige tijd met me meesleur... (in chronologische volgorde):

flip lekker verder, das leuk; 0) ik kan strakjes langskomen mr das pas binnen een half uurke. çava? (collega/vriend b., 11 februari 2005) ma jong, ik was echt wel aan het flippen. had ik de avond ervoor zitten prutsen met het computerscherm van de pc op het werk. vraag me niet hoe of wat, maar opeens stond dat spel op video-modus of zoiets? echte horror was het. het enige wat nog verscheen was een griezelig kadertje dat steeds maar over en weer ging... daarom die avond nog naar b. gebeld (en niet naar de echte computerman, die zou me namelijk zien komen hebben amaai), maar zoals ik al zei, moest nog tot de volgende dag gewacht worden om te zien of ik dat scherm finaal naar het walhalla voor pc-toebehoren gestuurd had. niet dus. mijn eeuwige dank gaat hiermee uit naar b.

Ben net buiten, was je nt vergeten ;-) alles perfect! 2 handjes en voetjes, hartje klopt regelm, 58mm, nekplooi ok, heel actief, opluchting!! x (vriendin t.limburg, 23 november 2005). ik word nog altijd helemaal week wanneer ik dat berichtje lees. zeker ben ik niet meer, maar ik geloof dat deze sms na de eerste echografie kwam. los van de euforie, weet ik nog dat ik dacht: nekplooi? wat valt er daar nu uit op te maken... enfin, doet er niet meer toe. het venteke in kwestie is intussen al een half jaar oud! oela en nu ik er aan denk, vriendjes van ons zitten vandaag bij de dokter voor hun eerste echografie. haha, dat er gestalkt zal worden vandaag...allez ja, ik bel ze eens vanavond.

we zijn zonet gentenaar geworden! :-) (mama, 21 december 2005). dat was een allusie op het berichtje dat ik zelf zoveel jaren terug stuurde... god knows hoe content ik was om niet langer in brugge gedomicilieerd te staan. en intussen nog meer blijdschap want lange en korte j. wonen knal naast de deur, samen met de mama die er regelmatig passeert. wat zal ik die nabijheid missen wanneer we naar melle verhuizen (mijn schoonma woont trouwens ook bij ons in 't straat).

derrick zijne sidekick heet harry klein, hol mal den wagen...groetjes en pas op voor [censuur] (mede toffe-toetser r., 11 augustus 2006). kwam na een hevige cafédiscussie. allez ja, cafetariadiscussie (we hadden er juist een partijtje squash opzitten). of neen, na een gesprek vol gefronste wenkbrauwen en gepijnigde tronies, want aaaaarghhhh, hoe heette de sidekick van derrick ook alweer?? bij deze dank u r. om me zo snel uit mijn lijden te verlossen die keer, om mij van dit levensbelangrijke antwoord te voorzien.

LOVE YOU XXX (fantje, 06 oktober 2006). ik zat toen alweer terug op het werk, en stond nog stijf van de adrenaline door dit hier.

Dag t.je, alles ok? Ik heb het boek van tante rosette toegestuurd gekregen. Als ik het gelezen heb, naar wie verzend ik het dan? Grtjs jan (neef jan, 11 oktober 2006). zie deze post -met dank aan pironik voor de mooie titel.

helabaatjes, ben te bereiken op xxx/xxxenzovoort. grtjs. (mama, 05 december 2006). je zou het niet zeggen maar dit bericht krijgt met voorsprong de prijs voor grappigste sms in mijn vooroorlogs geval-dat-altijd-uit-elkaar-valt. om een lang verhaal kort te maken: mama verliest gsm. gestolen/verloren?? dat weet ze niet. gokt op het eerste. doet aangifte bij de politie. krijgt enkele dagen later telefoon: wen em teruggevonn, komt em moar hoalen. krijgt echter enkel simkaart overhandigd. de telefoon zelf, die was blijkbaar tot moes herleid. der was nen camion of zo overgereden.... toen ik dit relaas even later aan de telefoon hoorde, kreeg ik nu toch ne keer de slappe lach! allez, da's toch pure slapstick. neen? goh ja, ge had er zelf moeten bij zijn hé.

oei ik ben er precies helemaal in opgegaan, in mijn oude berichtjes.... hoog tijd om mij van dat stokske te ontdoen. van lien had ik graag wat inside information gekregen uit de gentse wandelgangen, van aline meer van datzelfde en evt. ook woelige berichten uit het gentse nachtleven, en sir robin die mag ook zijn boekje eens open doen!

gypsy's reizende boek

gisteren een sms ontvangen van neef jan:

dag t.je, alles ok.? ik heb het boek van tante rosette toegestuurd gekregen. als ik het gelezen heb, naar wie verzend ik het dan? grtjes jan.

zelf was ik het wat uit het oog verloren dat ik dit fijne boek in praag had uitgeleend aan mijn 'italiaanse' tante. tijdens de bewuste citytrip las ik het zowat in één ruk uit. het overkomt me minder dan ik zou willen: een intrigerend en toch eenvoudig, sereen gebracht verhaal. mocht u zich opmaken om naar de dichtst bijzijnde boekenwinkel of bib te hollen, neem dan misschien de engels- of franstalige versie. met de nederlandse vertaling loopt het hier en daar mank. zoals u weet en soms merkt, kan ik echter niet beschuldigd worden van taalpurisme. daarvoor maak ik zelf net iets te veel fouten tegen onze mooie taal. zo hard heb ik me dus niet kunnen storen aan enkele gespotte foute zinsconstructies en typfouten.

terug naar praag en mijn impressies over murakumi's 'ten zuiden van de grens'. beschouw me gerust als het soort dat al eens kan overlopen van enthousiasme. welbevonden lectuur aan de man brengen, is niet toevallig een van mijn favoriete bezigheden. aldus keuvelend op een terrasje zag ik bij mijn woorden iets twinkelen in tante's ogen. als romantische ziel was zij nu eenmaal een gemakkelijke prooi. "neem het mee naar italië", flapte ik eruit, "da's goed voor uw nederlands, dat boek komt ooit nog wel eens terecht". en dat doet het blijkbaar. de tante heeft het boek in kwestie doorgezonden naar neef jan en daarmee bevindt het zich op dit eigenste moment ergens in slovenië.

en dat doet me dus op rozen lopen, zie! zou ik dan een nieuwe manier ontdekt hebben om het contact met mijn uitgezwormen familie te behouden? ik besef, het is wat omslachtig, maar dat zijn onze rendez-vous en die trouwfeesten ook hé! indien er kandidaten zijn die van deze murakumi willen genieten, geef dan een seintje. deze europtraveller mag van mij best nog wat bestemmingen aandoen.

gypsy is moe

neen, we zijn er niet geraakt gisteren, naar het gentse 0110 concert. en niet omdat we als weldenkende progressieveling één of ander gesofistikeerd argument tegen ontwikkeld hadden, wel om de simpele reden dat we der volledig door zaten... hoe dat zo gekomen was? één antwoord: het fietsweekend in de ardennen! 't was door de band genomen vréé wijs, en zeker voor herhaling vatbaar mits enkele aanpassingen:

• als we in de ardennen nog eens 85km op één dag fietsen dan moeten we beter voorbereid zijn en liefst al een tijdje gestopt zijn met roken
• drank -en eetfestijnen gaan niet zo goed samen met bovenstaande exploten
• de aankoop van een zeemvellenbroekje is in deze ten sterkste aangewezen
• de vriendjes krijgen een handleiding waar één agendapunt in opgenomen staat: niemand, maar dan ook niemand stelt zichzelf vrij van de opkuis. een mega-chalet annex buitenhuis met drie man van naaldje tot draadje opkuisen is NIET wijs en nog minder grappig, i tell you
• we plannen zulk een weekend nooit meer temidden van hectische dagen op het werk
• co-pilots worden op voorhand aangesteld, en zullen zich beter voorbereiden dan louter een mappy planneke afprinten. m. is bij deze vrijgesteld voor alle volgende uitstapjes.
• we behalen een hoger gemiddelde dan 5u slaap per nacht

you go boys!

vandaag heeft korte j. zijn laatste van twee herexamens. lange j. heeft er volgende week nog twee te gaan.

die mannen zijn ongelooflijk. vatten ze studies aan waarvan ik de naam niet eens kan onthouden, en doorlopen zij dit eerste, toch moeilijke jaar alsof ze nooit iets anders in dit leven gedaan hebben. geheel objectief kan deze grote zus niet zijn natuurlijk, maar groot is mijn bewondering voor de naturelle en de onbevangenheid die zij tegenover de examenstress plaatsen. het contrast met het stresskonijn en tranendal dat ik toen was, zou niet groter kunnen zijn.

bij deze: you go boys! we duimen, het kaarske brandt!

update. zonet deze sms van korte j. ontvangen: "'t was goe. als't tegenvalt: der door, als't meevalt: een monsterscore. der tussen kan ook natuurlijk." zus denkt dat het goed gegaan is, al neem je korte j.'s woorden best nooit te letterlijk op :-)

no way!

stond gisteren te lezen in de standaard

Belgen meest ontspannen chauffeurs
BRUSSEL -Belgische chauffeurs zijn de meest ontspannen bestuurders van Europa. Dat blijkt uit een onderzoek van de RAC Foundation in 23 landen. 55 procent van onze landgenoten ergert zich wel aan het rijgedrag van anderen.

daar geloof ik nu werkelijk ne keer niets van zie. dat van zich ergeren aan ander chauffeurs, ok maar wat gypsy als chauffeur betreft zou ik er niet direct 'meest ontspannen' voor plakken.

geheel terzijds: broer j. is geslaagd voor zijn theoretisch examen. fier als een gieter kan ik met enige trots melden dat dit van bij de eerste poging gelukt is. en voor mezelf: hallelujah, het einde van het chauffeurschap komt in zicht! andere j. nu gij ook nog hé!

festivalitis

ik weet, het is een schande. zomaar temidden van de gentse feesten naar een ander festival trekken. en dan nog wel naar één in de walen! maar er zijn verzachtende omstandigheden: 'k lijd een beetje aan festivalitis... plus: der komt een tent bij kijken. dan ben ik helemaal niet te houden. nu ja, broer-lief heeft (alweer) een chauffeur nodig. zal ik me maar (alweer) opofferen in naam van de zusterliefde. tof ze, kleine broerkes hebben.

gypsy speelt chauffeur

totaal onbevooroordeeld zeg ik: mijn broerken, da's ne wijzen gast (andere j.: gij ook ze!). dit weekend was ik te gast op zijn scoutskamp en wel in de hoedanigdheid van chauffeur. nu, mensen die gypsy kennen weten dat chauffeur-zijn niet direct een natuurlijke symbiose oplevert met mijn persoon. maar voor een wijze broer: alles hé. zelfs naar de limburg rijden, tijdens de spits én via antwerpen. gruwel. ik stelde nog voor om langs de secundaire wegen en paadjes te rijden, maar de mappy route leverde in dat geval helaas een vrij ingewikkeld (om niet te zeggen: omslachtig) parcours op. maar mensen: we hebben het overleefd. ik vond het zelfs een beetje wijs. dit ondanks de geanticipeerde rampscenario's. zeggen dat ik de smaak te pakken heb, zou overdreven zijn. hopelijk zaag ik in de toekomst wat minder over de gevaren die met dat bakske blik gepaard gaan. beschouw deze uitspraak evenwel niet als een belofte, zo ver staan we nu ook weer niet.

memories

mijn pepe was vroeger een beetje zotjes -dat vond ik toch als kleine ukkiepukkie. hij beweerde steevast dat het grote bos in de buurt niet zomaar een bos was maar wel hét smurfenbos. van gargamel had hij af al ettelijke keren moeten wegvluchten, zo beweerde hij. bang dat ik was. en als ik hem vol verwachting vroeg: "en de smurfen dan? waar wonen zij?", wist hij me te vertellen dat het smurfendorp zich ergens in een verborgen uithoek bevond. ooit was hij er geweest, maar aan grote smurf had hij beloofd dat hij er al de grote mensen zou weghouden. ik was er hélemaal mee weg. wat mij betreft is dat bos gewoon nog altijd het 'smurfenbos'. ik zou begot niet weten wat de echte naam ervan is. ook heel leuk was dat hij stellig verkondigde dat de smurfen zijn favoriete tv-programma was. volgens mijn herinnering keken we ook altijd gezellig samen. ik zie het voor mij alsof het gisteren was: ukkiepukkie t. op de grond en de pepe liggend in de grote roze zetel met zijn arm dienstdoend als extra hoofdkussen. momenten om in een kaderke te stoppen zijn het.

over trouwfeesten en het shopgebeuren

morgen worden lief&ik (hierna: wij) verwacht op de tweede trouw in een reeks van vier. het worden er misschien zelfs vijf. het startschot van het nieuwe trouwseizoen werd in mei gegeven door één van mijn nichtjes en wel in italië. de familiefoto mag getuigen van dit heuglijke gebeuren.

ditmaal is het gelukkig iets dichter bij huis, namelijk in mijn tweede (eigenlijk eerste) heimat, oftewel eeklo. tof vind ik dat, zo nog eens terug met een paar homies (waaronder de bruidegom) op een feest zitten, en derna te voet richting bedstee kunnen wandelen -met dank aan de nonkel voor het logement.

maar first things first: shoppen! morgen beginnen de zomersolden -wat ons plechtig heeft doen beloven het kalm te houden op deze zwoele vrijdagavond. het doel: ons als rasechte soldenkloppers in de voormiddag naar de veldstraat begeven. aaaaaaaaaaarghhhh, onze reinste nachtmerrie eigenlijk: 1. wij haten shoppen, 2. idem voor de veldstraat op zaterdag, 3. bij uitbreiding idem voor de veldstraat tijdens de solden.... 4. ik kom wel eens depressief buiten uit een klerenwinkel -zowel o.v. bovenstaande redenen, maar zeker ook door de onvermijdelijke confrontatie met mijn nogal omvangrijke zitvlak en dito hespen (mijn billen dus). duimen maar dat 1-4 beter mee zullen vallen dan verwacht.

bovendien rijst met dit geniale plan (=de eerste dag van de solden om 9u55voor de winkel gaan staan...) de vraag of ik niet extreem burgerlijk aan het worden ben. mijn excuus? het is een vriendschapsdaad! jawel! als een homie trouwt moet ge der op uw paasbest op staan!