vreemd

het zou nooit bij me opkomen maxïmo park te noemen wanneer het gaat over mijn Lievelingsmuziek. en toch blijkt hun books from boxes in mijn itunes veruit het meest beluisterd te zijn.

hun optreden van gisteren was rommelig, kwam traag op gang, en blonk vooral uit in een theatraliteit die ik zou durven duiden als over de top... nooit gedacht dat het lijntje tussen britse post-punk en schlagermuziek zo fijn kon zijn.  dan toch in de zin van een zanger die naar zijn hart grijpt en zijn blik telkens weer ten hemel werpt wanneer het gaat over liefde met een grote L en zo. om maar een voorbeeld te geven dat het objectief bekeken helemaal niet in orde was, en nog minder mijn ding was. desondanks, helemaal uit mijn dak gegaan ik.  

radiohoofd

aan de keurige overzichten bij last.fm te zien ben ik de laatste paar weken gelijk redelijk tuk op radioheads laatste worp, in rainbows. en dat is nog zonder de eindeloze herhalingen op de ipod gerekend. dus ja, ik geef het grif toe: hier is iemand zwaar puberaal aan het opgaan in al deze schone airkens. zo wonderschoon zijn ze dat ik ze met iedereen zou willen delen. en het mooiste van al is dat dat van hieruit gewoonweg mogelijk is! ah ja, want zoals u ongetwijfeld gehoord of gelezen hebt, is deze plaat te downloaden, voor de prijs die uzelf kiest.

volg de instructies aldaar en geniet mee van -of doe zoals ik: stuik op- pareltjes als het bedwelmend mooie weird fishes/arpeggi (nummerke 4), het qua tekst iet of wat té toepasselijke all i need (nr.5), het aanstekelijke reckoner (nr.7) en minstens even zalige jigsaw falling into place (nr.9).

aan fervente thom yorke haters: boe for joe! niet dat ik ten alle tijden zo'n fan van 's mans gezwijmel ben, maar get over it en laat de lichtjes geniale arrangementen tot u komen. het weze mijn enige en tegelijk meest waardevolle tip aan u allen voor het jaar 2007. op de valreep welja.

goddelijke combiné

(om de druilerige avonden door te komen):

twee ronkende katten, ofte twee bollekes wol aan uw voeten -een dekentje over uw lijf, bij voorkeur eentje in fleece -een beestig goed airken op de achtergrond à la de nieuwe van radiohead -een paar natjes (rioja!) en droogjes (chorizo! kaasje! olijf!) binnen handbereik -een ontroerend schoon boek à la de helaasheid der dingen in uw pollen.

soms kan het zo eenvoudig zijn ja. maar het zal voor een andere keer zijn. dezer dagen rent dit kind van hier naar ginder, weer terug, dan weer van hot naar her. dit hoofd weet niet altijd meer waar het juist staat.

voorverkoop

ja ja, ik weet het. qotsa komt! 2 maart is nog ver en ik ga der tegen dan garantie heul veul spijt van hebben maar ik ga deze keer passen, denk ik. wereldschokkend, me knows. naar qotsa luisteren zonder een potje te beginnen bleiten, lukt niet zo goed momenteel. daarmede.

niettemin, die mannen rulen zwaar live. toch deze *warning*: vrouwmenschen durven al eens in een soepkieken transformeren bij het zien en luisteren naar dhr. homme in actie. dus zij die het gitaargeweld wel menen aan te kunnen, en de mannen die de strijd met josh durven aan te binden: morgen om 9u start te voorverkoop.

it's alive

ja hoor, ze leeft nog! maar verkiest dezer dagen de iets discretere moleskine als kriebelplek... excuus en zo. maar dat ik dus nog leef. de aandachtige kijker (mocht hier nog passage zijn, dat is) kan dat trouwens zien aan de muziekjes die daar helemaal onderaan links verschijnen!

en hoe content ik ben dat er zo veel schoon muziekskes bestaan... want ik weet niet goed hoe dat bij anderen gaat, maar hier kan het een ongelooflijk heilzame werking uitoefenen, al dat moois aan geluid: knalluid, zacht, opgefokt, tristesse, vrolijke deuntjes, sexy baslijntjes, chaos & noise, strakke arrangementen, ontroerende teksten, onverstaanbare teksten, afreageermuziek, kalmeermuziek. ik vind het precies allemaal fantastisch goed wat ik te horen krijg. hhhhmmmm. ik geloof dat ik me dezer dagen maar best niet in de buurt van een bilbo of fnac begeef.

josh

kijk, ik dacht zo, ik ga een weekje wachten om er over te berichten... dan ben ik wat gekalmeerd en kom ik misschien iets minder puberaal over. maar we moeten eerlijk zijn: intussen zijn we een dag of vijf verder en het gaat *niet* de goede richting uit.

zwaar in luv met josh, nog altijd helemaal jawel. heel den tijd mijmerend aan dat dik uur dat ik daar knal en pal vanvoor aan het podium stond te jumpen (en ja de gemiddelde leeftijd aldaar gevoelig de hoogte in stuwde). a silly basket case i am: heb ik een paar keer op punt gestaan om "JOSH, YOU'RE SO DAMN HOT" of iets dergerlijks te brullen. dat heb ik gelukkig niet gedurfd.

josh, i luuuuuuuuuvvvvvvvv joe!!!!!

euhm ja, mijn gedacht toen ik nummerke vier van de nieuwe qotsa hoorde.

stokje

ewel ewel, dus gij peist dat ik ergens ceedee van take that liggen heb? 't is proper. neen jong, niets van dat... voor de goede verstaander: bij dit stokje wordt gevraagd naar de eerste single, elpee en ceedee. ofte, memories overload.

eerste single: ik herinner me niet dat ik ooit een single gekocht heb. zag daar zo het nut niet van in. nu nog niet eigenlijk.

mijn eerste affiche kan ik me wel zo voor de geest halen. we spreken anno 1984 en op het nos-journaal wordt de split van doe maar aangekondigd. grote paniek, zo mogelijk een nog groter drama. en gypsytje maar bleiten. daarop gaat de mama op zolder in haar oude joepies snuisteren tot zij een poster van dit illustere viertal vindt. de bewuste affiche heeft nog jaren boven mijn bed gehangen, dat is tot mijn gedwongen verhuis naar de zolderkamer (wegens geboorte korte en lange j.).

eerste elpee: michael jackson! thriller! we spreken anno 1985 en gypsy ontdekt haar eerste plaat. het is te zeggen, vindt haar eerste plaat in de collectie van de mama. omdat platen draaien te lastig was (lees: omdat ik met mijn fikken van de platendraaier moest blijven), wordt de plaat op cassette gezet. en dat cassetje zal zo ongeveer kapot gedraaid worden op mijn realistic recordertje -een spel dat ik die mooie tijd zowat overal meegezeulde (cfr. ipod vandaag). de plaat hield ik om naar de schoon prentjes te kijken... u kan zich voorstellen dat mijn fantasie serieus op hol sloeg bij die foto's van michael + bubbles + zijn leeuwtje.

oh en ik was zelfs zo nen die hard fan dat ik om nen t-shirt gezaagd heb. uiteindelijk kon de papa het niet meer aanhoren en heeft hij er eentje laten drukken op de markt van zelzate... om het compleet te maken, pikte ik af en toe de gigantische jaren '80 zonnebril van de stiefpa in. vergeet niet dat we toen midden in de playback rage zaten hé. ik ben er nog altijd van overtuigd dat ik de meest geloofwaardige mini-look-a-like van het westelijk halfrond was.

mijn eerste ceedee moet ik zo ongeveer in het eerste middelbaar gekocht hebben. wij hadden toen nog geen ceedeespeler in huis, maar toch was daar al die voorliefde voor een andere krullenman: lenny. tegen dat ik eindelijk een ceedeespeler bijeengespaard had, was ik al lang over lenny en zijn let-love-rule-and-god-is-wonderful-gezever heen en zat ik midden in mijn iets duurzamere jim-periode.

ahum. genoeg nostalgie. dit stokje geef ik graag door aan yab (omdat wij totaal niet compatibel volgens last.fm), pironik (omdat onze compatibiliteit daar 'super' is), en élise (simpelweg omdat ik geen flauw benul heb van haar muzieksmaak en wel benieuwd ben).

overroepen

wat ik dus niet versta is heel het gedoe rond zingen onder de douche. het kan zijn omdat er in ons badkamer geen radio staat, maar mij lijkt het niets, zo een beetje staan broebelen onder een straal water. nee jong, geef mij maar al die luide en meezingbare muziek in den auto.

gisteren nog getest en welbevonden: mijn allernieuwste meezing -zeg maar meekrijs- ceedee voor tijdens het cruisen. zàlig gewoon om al uw lievelingsairkes te aanhoren op weg naar de meme in wachtebeke. gypsy featuring echo&the bunny men, qotsa, dandy warhols, led zeppelin, wolfmother, pixies, the kooks, cold war kids,... allez da's toch wat er zoal op dit ceedeetje stond. en omdat ik nood heb aan nog meer compilatiegevallen: wat is jullie favoriete meekrijsmuziek?

twilight zone

gisteren, het laatavond journaal op één. zegt jan balliauw op zijn eigenste, onnavolgbare wijze: "de belgische rockgroep absynthe minded heeft een nieuwe cd en stelde deze vanavond voor in de gentse vooruit". volgde daarop een stukje van het optreden en wat blablabla met zanger bert ostyn.

TOINK?

was me dat een déjà entendu en déjà vu van formaat. ok, ik lag al helemaal weg te doezelen, maar ola! wacht even. rewind. wat was dat dan? stond ik die tweede maart in de vooruit een beetje te hallucineren? betrof het een cd voorstelling in de twilight zone? of was het misschien een releaseparty in outer space?

mijn bescheiden mening: het is toch al ver gekomen dat ze bij de vrt...

1/goed een halve maand later dan die andere media komen aanzetten met het bericht dat absynthe minded een nieuwe cd uit heeft... 2/de echte releaseparty missen en dan maar één een halve maand na dato verzinnen... 3/het verschil niet (willen) kennen tussen de vooruit in gent en welke andere zaal deze op het filmpje ook moge zijn -als ze er al niet één of ander archiefbeeld tegen gekletst hebben natuurlijk.

nu nog beter, zwieren ze de beelden van deze blunder op tinternet. die rooie lampekes, dat zwart t-shirtje, dat stakketsel... da's aan geen kanten de vooruit, of bert ostyn zoals ze der in de twilight zone uitzagen, die tweede maart.

de luxemburgtruuk

lag vanmorgen in de brievenbus: een envelop met twee toegangsticketten voor dit evenement. waarom we niet gewoon naar werchter trekken? omdat dat te duur is tiens, en te druk, en veel te veel van het goede op vier dagen tijd... een mens als ik doet zich van veel minder een overload op, dus neen dank je.

dan liever de luxemburgtruuk: da's veel goedkoper, veel minder volk. ok er komen heel wat minder groepen en er is maar één podium. maar dat resulteert dan weer in veel minder van het typische, eindeloze getsjol dat een festivalbezoek al eens lastig kan maken. en ik heb er goede hoop op dat ik josh nog ne keer van dichtbij ga kunnen zien.

niet onvermeldenswaardig is dat aan dit alles een tent aan te pas komt: hoera. poeh, hoor mij nu nog klagen dat we niet op reis gaan dit jaar.

dilemma

vanavond kan ik hier of hierheen. wat een dilemma, kijk:

voor de EofDM hebben we kaarten -de mijne zou ik eventueel nog doorverkocht krijgen aan lange j. naar de nobele s. zou ik voor niets kunnen gaan in ruil voor een uurtje bier tappen. EofDM heb ik al eens gezien, they rock, zelfs als voorprogramma . de muziek van s. kan ik op de radio niet horen zonder ambetant te worden. gratis-en-voor-niets klinkt dan weer als muziek in de oren, en live wil ik die sympathieke en mooie dame graag een kans geven. alles voor de leute, nietwaar. maar lieve en gewaardeerde leute, probeert uzelve toch eens te spreiden! waarom komt gij uzelf altijd op één en hetzelfde moment aandienen?

music for life

normaalgesproken zit ik tijdens het werk constant te zappen: van radio 1 naar stubru en weer terug; en bij een teveel aan geleuter aldaar, durf ik al eens de overstap te maken naar klara continuo (jaha, u leest het goed). voor alle duidelijkheid, voor operettes ben ik nog niet klaar. als er al één te horen is op laastvermelde station, kan ik nog altijd de radio uitzetten of mijn oren te luisteren leggen bij lastfm of itunes. keuze zat kortom (wat een luxe eigenlijk). nu hang ik echter al sinds dindsdag quasi onafgebroken gekluisterd aan studio brussel. ongelooflijk wat die drie mannen in hun glazen huis aan het doen zijn; altijd wijs ook om een hele boel mensen van hun gat te zien komen, ze en masse gemobiliseerd te zien en dan nog wel voor een goed doel. het doet me wel wat, deze efforts. je zou er zowaar het typische peis-en-vree gevoel van de kerstdagen van krijgen -och, het is dat ik er redelijk cheezy bijloop.

en heeft u al uw plaatje aangevraagd? een kijkje genomen op hun veilingsite? al een comment nagelaten bij de post "verdubbelt minister de decker ons bedrag? (geen rechtstreekse link...)

een nieuwe trend?

hallo iedereen! was ik jullie tussen al de grumpyness in vergeten te vertellen wat een verantwoord weekend wij gehad hebben, vorige week. neenee, van wilde braspartijen, heftige feestjes en café-slijtageslagen geen sprake. kijk eens aan zeg, drie cultureel-verantwoorde activiteiten stonden er op ons program! dat moet een unicum zijn.

activiteit 1, donderdag. toen trokken we hierheen. als het aan mij ligt wordt dat een jaarlijkse traditie. maar dan zonder fan. hij had het na een uur al gezien en begon een beetje ambetant te worden. zo in de trant van: "maar ik heb dat boek al een keer gezien"... "ge kunt hier nergens roken"... kortom: als fervent niet-lezer zag hij er zo het nut, en nog minder de amusementswaarde van in.

a day later stonden we aan de de andere kant van het land, in bruh-he -niet mijn favoriete plek, zo weten sommigen al langer dan vandaag. maar kom, de cactusclub en de bijhorende magdalenazaal mogen er zijn. de ex-schoolgenootjes die er rondliepen ook (altijd fijn om oude bekenden tegen het lijf te lopen). het optreden van mono was tja, hoe zouden we het zeggen... een beetje heel erg monotoon op den duur? maar dan wel op esthetisch verantwoorde wijze: vrouwen met een basgitaar zijn altijd sexy, zeker als die uit japan komen, zo heb ik ontdekt.

zondag stond -goh, goh, gevarieerd werd opeens wel- een heel andere activiteit op het plan, nl. een tentoonstelling! eerlijk waar, daar ben ik een beetje onder de indruk van (wij naar een tentoonstelling!). belangrijker om melden is dat de expositie zelf indruk gemaakt heeft. en dat terwijl ik hoegenaamd geen onvoorwaardelijke kubrick-fan ben. i.t.t. sommige van zijn films kon het verhaal-achter-het-verhaal me wel voor de volle drie uur boeien. allen daarheen zou ik zo zeggen!

rest de vraag of er een trend gezet is? hmmm, voorlopig nog niet, denk ik. dit weekend staat vooral in het teken van het grote verjaardagsfeest ter ere van ex-collega (jukkie, wat een vies woord is dat zeg) m. die deze week op tram 3 gesprongen is...owwww yeah en yiiiiii-haaa, a party it will be (waarmee ik me alvast voorbereid op het thema). verantwoorde en educatief verrijkende weekends zullen voor een andere keer zijn.

gaat dat zien vanavond!

aan allen die zich vanavond in de wijde omtrek van het gentse bevinden: gaat dat zien, het optreden van i do i do, om 21u30 in de charlatan. helemaal zeker weet ik het niet, maar ik denk dat het gratis en voor niets is.

ter info (en ik pik hier even het tekstje over i do i do van de charlatan): In 2002 haalde dit trio onder de naam “Land” de finale van Humo’s Rock Rally en kreeg het zeer lovende kritieken van de jury. 4 jaar later worden ze onder de naam “I Do I Do” herontdekt en dit door niemand minder dan producer Chris Brokaw (Steve Wynn, Evan Dando, ...) en technicus Paul Kolderie (Radiohead, Morphine, Buffalo Tom, ...) met wie I Do I Do tijdens juli 2006 in Boston (US) hun eerste langspeler inblikte.Het resultaat van dit hard labeur zal te beluisteren zijn in het najaar van 2006.De Humo’s RR jury had gelijk ... dit is een talentvolle band die ooit toch boven water zal komen !

gypsy is content...

...als een klein kind. en wel omdat de postbode daarnet dit afleverde:

nu vraag ik me af hoe puberaal een mens kan zijn op zijn 27ste. anderzijds heb ik het lief wel héél blij gemaakt. bij de diefstal vorige week, gingen welgeteld twee voorwerpen met enige emotionele waarde verloren: de simpsons-boksershort die ik hem ter ere van onze allereerste jubilee schonk, en zijn qotsa t-shirt. dat kocht hij een dik jaar geleden, op het meest memorabele concert dat we naar alle waarschijnlijkheid in ons leven zullen meemaken. maar met dat verhaal heb ik sommigen onder jullie al vaker verveeld. we hadden het over hoe puberaal we zijn. kijk der is meer:

inderdaad, voor mezelf heb ik meteen ook zo'n gevalletje besteld. ah ja, met een afhandelingskost van 6 euro kon ik bijna niet anders hé.

festivalitis

het doet altijd een beetje pijn in het hart om een festival thuis mee te volgen via all areas of enkele flitsen op het nieuws. zeker wanneer het over pukkelpop gaat. de voorbije twee jaar waren zalige edities maar omdat trop te veel betekent, werd besloten een jaartje te passen. geen nood, vanavond staat er een optreden op 't program. van het lief dan nog én in de heimat die eeklo heet. dat belooft boereleute in overvloed. jippie, me luvs boereleute.

en omdat ik goesting heb om pr-vrouw van dienst uit te hangen: hou je van onnvervalste blues? allez ja, covers van onvervalste bluesnummers? rep u dan vanavond naar eeklo. ergens in de buurt van cc de herbakker zou een tent moeten staan alwaar blacktone vanaf 21u zijn gekende vettige sound (nogmaals juij) op het publiek zal afvuren.

speciaal eentje voor hem in polen

ik veronderstel dat dit harder rockt dan een buslading overjarige italianen.

festivalitis

ik weet, het is een schande. zomaar temidden van de gentse feesten naar een ander festival trekken. en dan nog wel naar één in de walen! maar er zijn verzachtende omstandigheden: 'k lijd een beetje aan festivalitis... plus: der komt een tent bij kijken. dan ben ik helemaal niet te houden. nu ja, broer-lief heeft (alweer) een chauffeur nodig. zal ik me maar (alweer) opofferen in naam van de zusterliefde. tof ze, kleine broerkes hebben.

filip schrijft een brief

Gelezen bij den brt

Filip Dewinter gaat brief schrijven
Vlaams Belang-politicus Filip Dewinter gaat een open brief sturen naar de Vlaamse artiesten die meewerken aan de concerten voor verdraagzaamheid.
"Het is duidelijk dat gewaardeerde Vlaamse artiesten als Will Tura en Laura Lynn niet weten waaraan ze hun medewerking verlenen", zegt woordvoerder Philippe Vander Sande.

zie ook artikel DS (05/07/2006)

Dewinter verwonderd dat artiesten zich laten manipuleren

mocht ik niet vrezen voor een nieuwe zwarte zondag, lag ik hier plat van het lachen. dhr. dewinter die dé vlaamse artiest waarschuwt zich niet te laten manipuleren. mooie woordkeuze, filip!

maar waar het wél over gaat: 0110. de opzet en het voorlopig programma van dit schitterende initiatief is overigens hier te raadplegen. voor de fans: wim presenteert de gentse editie!

de oproep van de organisatie knip en plak ik er hier alvast bij:

Een gratis festival organiseren kost veel geld. Ondanks het engagement van de artiesten en de medewerkers moeten we toch nog een podium, een geluidsinstallatie,licht, ... voorzien.SMS 0110 NAAR 3699 (€ 1,5/SMS)SMS ons en steun ons door uw bijdrage Vele kleintjes maken één groot en zo maakt u het ons mogelijk om dit feest te realiseren.Onderteken dus ons charter door een SMS te sturen en door je hier te registreren

afsluiten doen we dit keer in stijl, met een rijmpje: ollé, ollé, wie gaat er mee binnen een maand of twee?

bij nader inzien: ik zal niet kunnen gaan, dedju toch!