totaal onbevooroordeeld zeg ik: mijn broerken, da's ne wijzen gast (andere j.: gij ook ze!). dit weekend was ik te gast op zijn scoutskamp en wel in de hoedanigdheid van chauffeur. nu, mensen die gypsy kennen weten dat chauffeur-zijn niet direct een natuurlijke symbiose oplevert met mijn persoon. maar voor een wijze broer: alles hé. zelfs naar de limburg rijden, tijdens de spits én via antwerpen. gruwel. ik stelde nog voor om langs de secundaire wegen en paadjes te rijden, maar de mappy route leverde in dat geval helaas een vrij ingewikkeld (om niet te zeggen: omslachtig) parcours op. maar mensen: we hebben het overleefd. ik vond het zelfs een beetje wijs. dit ondanks de geanticipeerde rampscenario's. zeggen dat ik de smaak te pakken heb, zou overdreven zijn. hopelijk zaag ik in de toekomst wat minder over de gevaren die met dat bakske blik gepaard gaan. beschouw deze uitspraak evenwel niet als een belofte, zo ver staan we nu ook weer niet.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
groeien kan soms pijn doen hé en de soms moet een mens eens een avontuurtje (lees risico's nemen) meemaken. ge ziet wel da ervaring wonderen doet; ik zal er u blijven aan herinneren hoor!!!
Gohoh, en angstzweet dat ik moet afvoeren heb, nie te doen! Een weetje: op den expressweg moogde 120 omdat het een 2+2 rijbaan is mét middenberm. Zonder middenberm zou je maar 90 mogen. Zonet geleerd zie! Volgende keer nóg spannender dus. Jiha
btw: 't is sarcastisch é
Een reactie posten