... in de l'heure bleu. hmmm. als ge op een onzalig tijdstip tot de vaststelling komt dat ge in een toch wel heel marginaal café beland zijt, wil dat iets zeggen, neen? maar b. en ikzelf waren nog helemaal ready to go en in het post-Gentse Feesten Gent bleek werkelijk niets anders open. dat we dus terechtkwamen in wat met stip het al-ler-mar-gi-naal-ste café van gent is. en dat ik besloot daar nog een schepje bovenop te doen. zodoende kwam het dat ik daar die ochtend meebrulde op de tonen van de white stripes. neen, niet zoals die andere keer van jolene-jolee-eeen gedaan, maar van i just don't know what to do with myself. laat het een tip wezen om uzelf en uw gezelschap de slappe lach te bezorgen.
29.7.07
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
7 opmerkingen:
Take me there!
'l Heure Bleu is toch de max van een café? Ideaal om in te eindigen na een avondje/nachtje stappen :-)
@elise: ok, maar dan moet ge wel een beetje langer blijven hé ;-) (en nu weet ge ook waarom ik zaterdag zo moe was ;-))
@peter: ok, ze hebben daar zalige zetelkes, maar toch liever de afsnis ze... (het was weer erg ;-))
hm, ik kan nu even niet l'heure bleue en de afsnis uit elkaar houden, maar in elk geval is een van de twee (ja, met zetelkes) een extreem stinkend kot, dat herinner ik mij van een paar weken terug, extreme stank, van een goorputje of zo.
@pironik: de afsnis kunt ge eveneens herkennen aan de geur, al is die minder penetrant dan in de l'heure bleu
Wijs!
Twee weken geleden trouwens staan babbelen met de uitbaatster van L'heure bleu, maar dat was in de Hotsy Totsy. Wijs mens. Ze had speciaal haar café gesloten om naar comedy te komen kijken.
leuk ginder... als ge op uw gerief let
Een reactie posten