groen

één van de fantastisch leuke dingen aan ons *nieuw* huis is onze gigantischen hof. nu ja, gigantisch, dat is: vergeleken met ons stadstuintje in st.amandsberg.

die paar vierkante meter konden wij met de beste wil van de wereld niet onderhouden. om er te passeren moest ge uw al eens hoofd bukken voor de uit de kluit gewassen druivelaar, of een uitwijkmanoeuvre doen voor gevaarlijke takken -vraag me niet van welke struiken allemaal. en ons grasperkje, dat had na drie jaar verwaarlozing iets weg van een kruidentuintje -om niet te zeggen: onkruidtuintje. geen van ons heeft groene vingers, zeiden wij dan. tant pis, en zo.

met die nieuwe, grote tuin was er evenwel een beetje van mentaliteitswijziging nodig. allez, het is te zeggen schuunbroer en schuunma zagen dat wij die schup onder ons achterwerk meer dan een beetje nodig hadden, en zetten ons in gang. bij deze: dank u zeer schuunbroer voor het uithalen van die vieze, stekelige struiken, dank u zeer, schuunmoeder voor het aanplanten van de border!

en oh wonder, tot nog toe onderhouden we het spul! en wat nog meer: ik heb een tijd terug pompoenen geplant, radijsjes/bonen/koolrabi gezaaid. volgende maand: bloembollen! alleen spijtig dat ik een persoon van ongeduldige aard ben... tss, zo lang wachten jong, op dat schieten en het klaar zijn voor consumptie.