6.7.07

reflectie

we maken duidelijk een soortement van reflectie door. de dingen des levens zijn stilletjes aan veranderd en het is alsof ik het nu pas door begin te krijgen. niet dat ik me plots iemand compleet anders voel, of dat ik ongelooflijk slecht in het vel zit, of dat ik geloof dat mijn leven der helegans anders uit ziet dan een paar jaar geleden.

één en ander heeft te maken met een kl*$!?$tesituatie van voorbijgaande aard, maar toch. er zijn daar van die vege tekenen aan de wand die me af en toe het zweet doen uitbreken. neem nu besef van tijd. ik spreek al snel eens in termen van 'vorig jaar', om dan te moeten vaststellen -of neen, nog erger: er op gewezen worden, dat die of die gebeurtenis toch wel dateert van twee à drie jaar geleden. op zo moment kan ik me met de beste wil van de wereld niet inbeelden dat de tijd tegenwoordig zooooooo gigantisch snel passeert. spooky hoor.

het klinkt allemaal een beetje verward? wel ja, laten we zeggen dat de nostalgie in mij welig aan het tieren is.

6 opmerkingen:

yab zei

Ik begrijp perfect wat je bedoelt. Nostalgie is a bitch.

Anoniem zei

Jep, ook ik begrijp wat je bedoelt... Vandaag nog dacht ik aan iets van de Gentse Feesten vorig jaar, dat bij nader inzicht drie jaar geleden bleek te zijn...
Maar ik vind het ergens ook wel een prettige vaststelling, die veranderingen...

Anoniem zei

Ik ook..en ik word volgend jaar 39, en mijn lief waar ik 7 jaar samen mee was heeft nu al een dochter van twee bij zijn nieuwe vriendin, terwijl de mijne zelf al naar het vierde studiejaar gaat. Die momenten van 'o jee, ik hoor er niet helemaal meer bij' kan je dus oplossen door met mij op stap te gaan, kwestie van je opnieuw bruisend piepjong te voelen (wat je ook bent). Enige verwittiging: op een gegeven moment moet je niet stoppen met je verjaardag vieren, maar juist ervoor zorgen dat jarig zijn een feestje blijft. Ik heb het twee jaar geleden eens alleen geprobeerd, en ik voelde me absoluut slecht. Net zoals ik me oud voel als ik over mijn favoriete films en zo begin-) (allemaal eighties en al:-))) Anyway, het wordt dus erger, maar ook veel beter! Een kwestie van met tijd te spelen.

Anoniem zei

@yab: goh, die nostalgie is dubbel hoor. soms een bitch, dan weer wijs om er u in te wentelen.

@josie: oef, ik ben dan al niet de enige met vroegtijdige alzheimer ;-)

@els: no worries, ik ben nog altijd kinds genoeg om een enorm spel te verkopen rond mijn verjaardag ;-)

pierre du coin zei

Ik ken dat. Tijdens een nachtelijk piekermoment (hoe kreeg ik weer wat vat op mijn leven, vrienden soigneren, verbouwingswerken huis, ...) kreeg ik plots het geniale idee om met een paar kameraden de pc's samen te zetten en een nachtje pc-spelletjes te spelen tegen elkaar. Op het moment leek dat een schitterend idee. 's morgens aan de ontbijttafel kreeg ik een bedenkelijke blik van griet.

En het erge is dat binnen een paar jaar je dan weer nostalgisch doet over vandaag...

Anoniem zei

@pierre: je bedoelt dat je je fjorden nog zult missen ;-)?