jup het is weer zover: gypsy zit home alone. het is te zeggen, gypsy zat home alone... maandag vertrok het lief naar *zijn* la bella italia en zou vrijdagavond laat pas terugkeren. 's avonds, zo rond half 10 kreeg ik telefoon; dat hij totaal niet wist waar hij zat, dat hij in een groezelige buitenwijk van rome aan het rondsjeezen was, het gereserveerde hotel niet kon vinden en dat hij aan het sterven was van de honger. mmm redelijk bollocks. wanneer er sprake is van pakweg 2.000 km afstand kan een mens nu eenmaal niet veel veranderen aan dat soort omstandigheden. enfin, een uurtje later kwam de geruststellende sms dat een halve liter of twee en gigapizza alle leed hadden doen vergeten.
gisteren kreeg ik pal op de middag opnieuw een telefoontje. ik vertelde u reeds dat getelefoneer van het lief vanop het werk meestal niet veel goeds belooft. en inderdaad: een of ander krapuul had het nodig geacht in te breken in de huurauto, om er vandoor te gaan met mijn teerbeminde zijn bagage en werkmateriaal, zijnde server, laptop en harde schijf met data. belangrijk gerief dus. nu zoiets klinkt bollocks, klote en kut tegelijk. en dan zit je daar thuis, achter uw pc uzelf te troosten met de gedachte dat het lief zich gelukkig ergens bevindt waar hij de landstaal machtig is. en dat hij nog te bereiken is via de werk-gsm.
om dit trieste verhaal niet nodeloos te rekken: joepie hij is terug thuis, en joepie de trip volgende week naar duitsland is (voorlopig) geschrapt! niet zo joepie is dat hij al zijn deftige kleren, zijn qotsa t-shirt en mijn sjieke valies kwijt is. maar toch, oefffff dat hem niets ergers overkomen is.
ps. aan vriendjes/familie: zijn gsm is reeds vervangen, voor al jullie troostende woorden kunnen jullie terecht op het gekende nummer.
4 opmerkingen:
Toen ik dit las moest ik onwillekeurig aan een uitspraak van Pascal denken:
Tout le malheur des hommes vient d’une seule chose, qui est de ne savoir pas demeurer en repos, dans une chambre.
Niettemin vind ik het godgeklaagd dat er nog steeds mensen zijn die nodig het plezier van een ander mens moeten vergallen.
eind goed al goed, na die periode waarin de Wet van Murphy triomfeerde?!
positief aan gans het verhaal is dat uw scheetjen nu nog in een week van "effe wenne aan het idee van jullie snelle beslissing" lekker dicht bij je is. het is tenslotte ook niet niks en jullie kunnen alle steun aan elkaar nu wel gebruiken. zo ziet ge maar dat aan alle rotte dingen ook een positief kantje zit... magere troost???
@smiling cobra: ja, we hebben al wat afgevloekt. temeer omdat die dieven ervandoor zijn met materiaal waarmee ze in principe weinig kunnen aanvangen...
@cursief huigje: laten we hopen!
@mamaaken: zo proberen we het inderdaad op te nemen...
Een reactie posten