of hoe enkele seconden je avond een heel andere wending kunnen geven.
vooreerst excuses aan elkeen die ons in de charla verwacht had. het heeft niet mogen zijn. mijn lieve fan zijn velo moest het begeven op een nogal cruciaal moment. meer specifiek moest zijn voorwiel, juist op het moment dat hij een borduurtje opreed, uit de stang schieten. gevolg: ne plets van formaat. verder gevolg is dat wij onze avond in de spoedafdeling van jan palfijn hebben doorgebracht, en dus niet op het warm aanbevolen concert van i do i do.
en hoe is het nu met fan en zijn arm? ewel, hij is nog niet wakker, maar ik kan jullie mededelen dat ik hem zelden zulke grimassen heb zien trekken. er is nergens een breuk vastgesteld, maar het moet 'iets' met de spieren van zijn voorarm zijn. en ook 'iets' met een inwendige bloeduitstorting die alles vanbinnen blokkeert. weg avondje uit in de charla, ook weg: de uitstap vandaag naar de boekenbeurs... de troostprijs is een blauwe armdraagriem, gekregen in de spoed. oe, waar is de tijd dat je bij zulk een blessure eigenhandig een mitella moest fabriceren met een keukenhanddoek of iets dergerlijks. maar nu wijk ik af. laten we vooral hopen dat hij vandaag minder pijn heeft, en dat de specialist er volgende week meer kan over vertellen.
9 opmerkingen:
aaaauw voorviel verliezen. dat zijn van de smakken die je liever niet meemaakt. hopelijk herstelt goed. en snel. en zonder al te veel pijn.
Ik heb het me proberen voor te stellen en ben toen direct de bouten en moeren van mijn fiets gaan controleren. Een vlotte genezing toegewenst.
Mijn hart zou denk ik stilstaan als ik mijn voorwiel zonder mij zou zien vertrekken... Spoedig herstel gewenst!
shit happens, gelukkig niets gebroken ik kreg ooit eens dinamo in voorwiel vijf meter verder lag ik daar op de grond. gevolg twee poklsen in gips. voor de kenners. mijn os scaphoideum gebroken 6 weken met bijde handen in gips.
dus veel geluk gehad! hopelijk is de blessure minmaal. veel beterschap
Hmmm… Ik heb in mijn korte leventje toch al vele fietsen in mijn pollekens gehad, en evenveel verneukt, maar 1 basiskennis heb ik al die jaren toch opgedaan (door het principe learning by doing welliswaar) en da is, ga nie fietsen vooraleer ge zeker zijt da alles vasthangt wa vast moe hangen… En als ge da nie zekerst zijt, vraag dan uwe fietsgezel of ge ne keer van fiets wilt wisselen ;-)
Trouwens, Waarom in godsnaam vond hij da nodig om da wiel deruit te halen? Toch nie om zijne velo in nen otto te steken zekerst? Damn, voelde me bijna schuldig toen Sanka me dit verhaaltje toevertrouwde voor het slapengaan…
Wenst’nem ’t beste en koopt’em een trosken druiven van mij!
@ iedereen: dank u wel voor de vele beterschapswensen! ook aan iedereen: altijd het klepje van uw wiel heel goed dichtdraaien :-). intussen gaat het al wat beter, maar helemaal genezen is het nog niet...
@luis: welgekomen!
@gnoerft: jaja voelt u maar goe schuldig :-). learning by doing inderdaad, maar wat te doen bij een frame dat in tweeën breekt?
tja, daar bennekook nog altijd nie aan uit, mijn oplossing voor dat probleem (dat toch al 2x voorgekomen is in mijn carriere) is: Het groot huisvuil... Bij gebrek aan een andere en meer lucratieve oplossing...
Damn, da ge da nog weet!
Et dit moi, pourquoi je vois ici tous le rotzooi du site web en français...
@gnoert: français??? où dadde waar? toch nie weer ne derilium gij daar?
Een reactie posten