ons luka is de max van een kat. alleen koester ik vermoedens dat zij me boycot. zo palmt zij telkens de bureaustoel in als siëstplek. not very stimulating om der ne keer goed in te vliegen zeg ik u. en een hels karwei om haar er af te krijgen zonder gebleit.nog ernstiger wordt de situatie wanneer het beest wakker is. de lukaboycot bestaat er in zich eerst languit over mijn boeken/papieren neer te komen vleien, om zich dan over het toetsenbord te draperen of om de warmte van de lamp op te zoeken en mij aldus het noodzakelijke licht te ontnemen. één van haar sterkere wapens is het gefleem, zo juist onder mijn kin. probeer dan maar een keer ernstig te werken mensen -dat laatste kietelt dus hé! vergeet niet dat deze handelingen samengaan met een soort gelukzalig gespin. fijn voor haar, dat allicht wel, maar gypsy's werkijver wil er nogal onder lijden.
de topper in haar arsenaal is evenwel de lukamorfose tot nektappietje. af en toe krijgt ze daartoe de neiging. nog het liefst wanneer gypsy zich in een opperste moment van concentratie bevindt. beeldt het u maar in: ge zit rustig te tokkelen achter de pc, en plots hangt er een kat in uw nek. neen, niet echt bevorderlijk voor de ijver... en om u een attack op te doen ook.
3 opmerkingen:
Dikke rode ogen en snottersnotter neus, dat cadeautje vergeet Luka mij nooit te geven als ik naar huis ga. (maar ja: eigen schuld dikke bult, hé! 't is zo'n schatje :-)
Tis toch een bezeke on Luka! Alles erop en eraan. Killerinstincten en lief als het moet...
Hmmm, blijkbaar zijn alle katten zo'n beetje tzelfde, de één al wa maar dan de ander. De mijnen (of eigenlijk den dienen van de korte J) legt hem gewoon vlak voor mijn neus, zijn po(o)t(en) op mijn cursus, ne ganse middag te ronken. Inderdaad, zeer bevorderlijk voor uw rendement!
Een reactie posten